kenar

Türkçe

Köken

Farsça

Ad

kenar (belirtme hâli kenarı, çoğulu kenarlar)

[6] İki köşe arası bir kenar

1. bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka

   O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. - O. V. Kanık

2. bir şeyi çevreleyen çizgi
3. pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri

   Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade.

4. merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer

   Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar. - M. Ş. Esendal

5. yan
6. (geometri) bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri

   Bir üçgenin kenarları.

Çeviriler

• Almanca: Seite (de) d, Kante (de) d
• Azerice: kənar (az), qıraq (az)
• Farsça: كنار‏‎ (fa) [kena:r]
• Fince: reuna (fi), särmä (fi)
• Fransızca: bord (fr), extrémité (fr)
• Gagavuzca: kenar (gag)
• İngilizce: edge (en), bank (en), shore (en), side (en), extremity (en), edge (en)
• İsveççe: sida (sv)
• Karaçay Balkarca: buçhak (krc)

• Norveççe: side (no)
• Tatarca: tirä (tt)
• Türkmence: gyra (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kenar"

Gagavuzca

Köken

Farsça

Ad

kenar

1. kenar

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki