İçeriğe atla

çene

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]
(anatomi): Bir adamın çenesi
(denizcilik): Bir geminin çenesi

Köken

[değiştir]
Farsça چانه‌

Söyleniş

[değiştir]

çene (belirtme hâli çeneyi, çoğulu çeneler) , sahiplik şekli çene -si

  1. çok konuşma huyu, gevezelik
    Sende de çene var ha!
  2. kerpeten, mengene gibi araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri
  3. köşe
  4. (anatomi) canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad
    Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. — H. E. Adıvar
    Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak
    Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
     — M. Â. Ersoy
  5. (denizcilik) baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık, pruva

Çekimleme

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Deyimler

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]

Çağatayca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: çe‧ne
  1. buri, kurt, kürk

Kaynakça

[değiştir]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.