سن
Arapça
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]سِنٌّ (sinnün) e (ikil سِنَّيْنْ (sinneyn), çoğul اَسْنَانٌ (asnānün))
- (anatomi) diş
- [[وكتبنا عليهم ف۪يهٓا ان النفس بالنفسۙ والعين بالعين والانف بالانف والاذن بالاذن والسن بالسنۙ والجروح قصاصۜ فمن تصدق به۪ فهو كفارة لهۜ ومن لم يحكم بمٓا انزل الله فاو۬لٓئك هم الظالمون ﴿٤٥﴾#Arapça|وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ ف۪يهَٓا اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِۙ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّۙ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌۜ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِه۪ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُۜ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾]]
- 45. Onda (Tevrat’ta) üzerlerine şunu da yazdık: Cana can, göze göz, buruna burun, kulağa kulak, dişe diş kısas edilir. Yaralar da kısasa tabidir. Kim de bu hakkını bağışlar, sadakasına sayarsa o, kendisi için keffaret olur. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler, zalimlerin ta kendileridir.
- [[وكتبنا عليهم ف۪يهٓا ان النفس بالنفسۙ والعين بالعين والانف بالانف والاذن بالاذن والسن بالسنۙ والجروح قصاصۜ فمن تصدق به۪ فهو كفارة لهۜ ومن لم يحكم بمٓا انزل الله فاو۬لٓئك هم الظالمون ﴿٤٥﴾#Arapça|وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ ف۪يهَٓا اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِۙ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّۙ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌۜ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِه۪ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُۜ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾]]
Kaynakça
[düzenle]Azerice
[düzenle]| Diğer yazılışlar | |
|---|---|
| Arap | سن |
| Kiril | сән |
| Latin | sən |
Köken
[düzenle]Eski Türkçe 𐰾𐰤 (sen)
Adıl
[düzenle]سن
Osmanlı Türkçesi
[düzenle]Köken
[düzenle]Eski Türkçe 𐰾𐰤 (sen).
Adıl
[düzenle]سن (sen)
- sen
- سن نه یاپدك؟ – Sen ne yaptın?
Ayrıca bakınız
[düzenle]| Osmanlı Türkçesi kişi adılları | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Adet | 1. kişi | 2. kişi | 3. kişi | |||
| Tekil | بن (ben) | سن (sen) | او (o) | |||
| Çoğul | بز (biz) | سز (siz) | اونلر (onlar) | |||