orta
Konu başlıkları
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
orta (belirtme hâli ortayı, çoğulu ortalar) orta -sı
- [1] bir şeyin kenarlarından merkeze doğru yaklaşık olarak aynı uzaklıkta olan yer
- Tam bağın ortasına geldikleri zaman düşman askerlerini gördüler. - Y. K. Karaosmanoğlu
- [2] başlangıcı ile bitimi arasında eşit uzaklıkta olan süre
- Yılın ortası. Haftanın ortası. Günün ortası. Kışın ortası.
- [3] bir şeyin eşit olarak ayrılabileceği bölüm
- Seccadesini ortasından kesip ikiye böldüler. - Ö. Seyfettin
- [4] ne uzun ne kısa, midi
- [5] ne büyük ne küçük, midi
- [6] iyi ile kötü arasındaki durum
- [7] öğretimde, öğrencinin değerlendirilmesinde geçer not ile iyi arasındaki derece
- Orta ile geçti.
- [8] defterde, bir araya getirilmiş belli sayıda yaprakların oluşturduğu bölümlerden her biri
- [9] (fizik) bir olayın, içinde gerçekleştiği yer
- [10] (matematik) orantı
- [11] (spor) futbolda oyunculardan birinin, topu, kale ağzında duran arkadaşlarına havadan yollamak için yaptığı vuruş
- Aut çizgisinden nefis bir orta... - H. Taner
- [12] (tarih) yeniçeri ocağında tabur
Yazılışlar[düzenle]
- اورتا
Heceleme[düzenle]
- Heceleme: or·ta
Deyimler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "orta"
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Ön ad[düzenle]
- [1] sorunların çözümünde aşırılıklardan kaçınan, ölçülü bir yöntem izleyen
- [2] her iki yanında kendi türünden aynı nitelikte nesneler, durumlar bulunan
- Hademe orta bölmeyi açmak üzere koştu. - R. H. Karay
- [3] iki karşıt nitelik veya durum arasında bulunan, tutarlı, ılımlı, vasat
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Azerice[düzenle]
Ad[düzenle]
- [1] orta
Gagavuzca[düzenle]
Ad[düzenle]
- [1] orta
Köken[düzenle]
- {{|Eski Türkçe|dil= Gagavuzca}} orta
Kırım Tatarca[düzenle]
Ad[düzenle]
- [1] orta
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
- [1] orta
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
