orta
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Konu başlıkları
Türkçe[düzenle]
Heceleme[düzenle]
- Heceleme: or·ta
Yazılışlar[düzenle]
- اورتا
Ad[düzenle]
orta (belirtme hâli ortayı, çoğulu ortalar) orta -sı
- bir şeyin kenarlarından merkeze doğru yaklaşık olarak aynı uzaklıkta olan yer
- Tam bağın ortasına geldikleri zaman düşman askerlerini gördüler. - Y. K. Karaosmanoğlu
- başlangıcı ile bitimi arasında eşit uzaklıkta olan süre
- Yılın ortası. Haftanın ortası. Günün ortası. Kışın ortası.
- bir şeyin eşit olarak ayrılabileceği bölüm
- Seccadesini ortasından kesip ikiye böldüler. - Ö. Seyfettin
- ne uzun ne kısa, midi
- ne büyük ne küçük, midi
- iyi ile kötü arasındaki durum
- öğretimde, öğrencinin değerlendirilmesinde geçer not ile iyi arasındaki derece
- Orta ile geçti.
- defterde, bir araya getirilmiş belli sayıda yaprakların oluşturduğu bölümlerden her biri
- (fizik) bir olayın, içinde gerçekleştiği yer
- (matematik) orantı
- (spor) futbolda oyunculardan birinin, topu, kale ağzında duran arkadaşlarına havadan yollamak için yaptığı vuruş
- Aut çizgisinden nefis bir orta... - H. Taner
- (tarih) yeniçeri ocağında tabur
Deyimler[düzenle]
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Ön ad[düzenle]
- [1] sorunların çözümünde aşırılıklardan kaçınan, ölçülü bir yöntem izleyen
- [2] her iki yanında kendi türünden aynı nitelikte nesneler, durumlar bulunan
- Hademe orta bölmeyi açmak üzere koştu. - R. H. Karay
- [3] iki karşıt nitelik veya durum arasında bulunan, tutarlı, ılımlı, vasat
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "orta"
Azerice[düzenle]
Ad[düzenle]
orta
- orta
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
- Otoro orta
Ad[düzenle]
orta
- orta
Kırım Tatarca[düzenle]
Ad[düzenle]
orta
- orta
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
orta
- orta
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
