orta

Ayrıca bakınız: Orta

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اورتا‎, Eski Türkçe ortu‎ (ortu), otra‎ (otra).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /oɾ.ˈta/
• Heceleme: or‧ta

Ad

orta (belirtme hâli ortayı, çoğulu ortalar)

(ad): Yüzü bize dönük olan heykel, ortada duruyor. (1) Heykelin boyu orta, (4), boyutları da orta. (5) Heykel, bize tam ulaşmış ama kasıklarından aşağısı olmasaydı ortasından bölünmüş diyebilirdik. (3) Yapıldığı döneme göre de orta bir eser. (6).

(ön ad): Fotoğrafın arka kısmında müzenin ortasında yürüyen bir kadın görünüyor. (2)

1. Bir şeyin kenarlarından merkeze doğru yaklaşık olarak aynı uzaklıkta olan yer
   • İsmet ÖZEL, 2016 Erbain, sayfa 66 , TİYO

     "Her gün şehrin ortasında bir ergen ölüyor/domuzuna ölüyor bankerlere durarak/noterden onaylı kâğıtlara durarak"

2. (zaman) Başlangıcı ile bitimi arasında eşit uzaklıkta olan süre
   • Günün ortası. Haftanın ortası. Kışın ortası. Yılın ortası.
3. Bir şeyin eşit olarak ayrılabileceği bölüm
   • Seccadesini ortasından kesip ikiye böldüler. — Ö. Seyfettin
4. Ne uzun ne kısa; midi
5. Ne büyük ne küçük; midi
6. İyi ile kötü arasındaki durum
7. (eğitim) Öğretimde, öğrencinin değerlendirilmesinde geçer not ile iyi arasındaki derece:
   • Orta ile geçti.
8. Defterde, bir araya getirilmiş belli sayıda yaprakların oluşturduğu bölümlerden her biri.
   • 6 ortalı defter
9. (fizik) Bir olayın, içinde gerçekleştiği yer.
10. (matematik) Orantı
11. (spor) Futbolda oyunculardan birinin, topu, kale ağzında duran arkadaşlarına yüksekten yollamak için yaptığı vuruş
    • Aut çizgisinden nefis bir orta… — H. Taner
12. (tarih) Yeniçeri ocağında tabur

Ön ad

orta (karşılaştırma daha orta, üstünlük en orta)

1. Sorunların çözümünde aşırılıklardan kaçınan, ölçülü bir yöntem izleyen.
2. her iki yanında kendi türünden aynı nitelikte nesneler, durumlar bulunan
   • Hademe orta bölmeyi açmak üzere koştu. — R. H. Karay
3. İki karşıt nitelik veya durum arasında bulunan; vasat.

Sözcük birliktelikleri

gün ortası, kışın ortası, meyve ortası,

Deyimler

orta direk, orta kulak, orta kulak iltihabı, ulu orta konuşmak

Çeviriler

ad

• Almanca: Mitte (de) d
• Arapça: ْوَسَط‎ (ar) (vesaṭ)
• Aymaraca: taipi (ay)
• Azerice: orta (az)
• Çince: 中 (zh) (zhōng), 中央 (zh) (zhōng yāng)
• Fince: väli (fi), keskikohta (fi), keskus (fi), keskikoko (fi), keskiluku (fi), mediaani (fi)
• Fransızca: milieu (fr)
• Gagavuzca: orta (gag)
• Guarani dili: apyte (gn)
• İngilizce: middle (en), centre (en), average (en)
• İspanyolca: medio (es)

  Yahudi İspanyolcası: medio (lad)

• İsveççe: mitt (sv)
• İtalyanca: mezzo (it) e, metà (it) d
• Korece: 중앙 (ko) (jung-ang)
• Kürtçe: nav (ku)
• Macarca: közép (hu)
• Mari dili: покшел (mhr) (pokšel)
• Norveççe: midte (no) e
• Rusça: середина (ru) d (seredina)
• Tatarca: urta (tt)

  Kırım Tatarcası: orta (crh)

  Eski Türkçe: ortu‎ (otk) (ortu), otra‎ (otk) (otra)

  Osmanlı Türkçesi: اورتا‎ (ota)

Çeviriler

ön ad

• Fince: keski- (fi), keskeinen (fi)
• İngilizce: half open (en)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: اورتا‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "orta" maddesi

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: or‧ta

Ad

orta

1. orta

Gagavuzca

Köken

Otoro orta.

Söyleniş

• Heceleme: or‧ta

Ad

orta

1. orta

Kırım Tatarcası

Söyleniş

• Heceleme: or‧ta

Ad

orta

1. orta

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: or‧ta

Ad

orta

1. orta

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki