kale

Türkçe

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	kale	kaleler
Belirtme (-i)	kaleyi	kaleleri
Yönelme (-e)	kaleye	kalelere
Bulunma (-de)	kalede	kalelerde
Çıkma (-den)	kaleden	kalelerden
Tamlayan	kalenin	kalelerin

kale -si

Ad

kale -si

Anlamlar

[1] (mimarlık) düşmanın gelmesi beklenebilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen

Kele Orta Çağ'ın sembolü olan bu yapılar, savunma amaçlı yapılmıştır.

[2] genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer

[3] takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer

[4] (satranç) satranç tahtasının dört köşesine dikilen, tahtanın bir tarafından diğer tarafına kadar düz olarak boş hanelerde gidebilen kale biçimindeki taş

Söyleniş

caˈle, çoğulu caleˈleɾ

Heceleme

ka·le, çoğulu ka·le·ler

Eş anlamlılar

[1] kamâl, korugan, sencer

Çeviriler

• Almanca: [1] Burg ^(de) dişil, Festung ^(de) dişil; [4] Turm ^(de) eril
• Fince: [1] linna ^(fi), linnoitus ^(fi), [4] torni ^(fi)
• İngilizce: [1] castle ^(en); [4] rook ^(en)

• İsveççe: [1] fäste ^(sv) cinssiz; [4] torn ^(sv) cinssiz
• Norveççe:

  Bokmål: [1] festning ^(nb) eril / dişil; [4] tårn ^(nb) cinssiz

Türk lehçeleri

• Eski Türkçe: balk balık ^(tr)

• Türkmence: galaa ^(tk)

Atasözleri

[1] Ağırlık altın kale, hafiflik başa bela

Sözcük birliktelikleri

kale kapısı

Köken

(Arapça) قلعة (qalʿa(tun))‎

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kale"
• Vikipedi maddesi kale

---

Baskça

Ad

Anlamlar

[1] sokak

---

İngilizce

Ad

Tekil	Çoğul
kale	kales

Anlamlar

[1] karalahana

Söyleniş

/keɪl/

Heceleme

kale, çoğulu kales

Eş anlamlılar

[1] borecole

Köken

Orta İngilizce cawul, Eski İngilizce cāwel, Latince caulis (cole ile karşılaştırınız), İzlandaca kál (“lahana”), Almanca Kohl (“lahana”).