derece

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

derece (belirtme hâli dereceyi, çoğulu dereceler)

1. (fizik, ölçü birimleri) sıcaklık ölçü birimi, santigrat veya fahrenhayt olarak ölçülebilir
2. bir süreç içindeki durumlardan her biri, basamak, aşama, rütbe, mertebe

   Hukuk tahsilini Paris'te bitirmiş, birinci derece diploma almıştı. - Ö. Seyfettin

   Beyoğlu'nda bu derece itibar görmemişti. - E. E. Talu

3. (fizik) ölçü aletlerinin ölçeğinde belirtilmiş bulunan başlıca bölümlerden her biri

   Sıcakölçerin dereceleri.

4. (ölçü aletleri) sıcaklıkölçer

   Hastaların ateşini ölçen aletle, dereceyle ancak asker ocağında karşılaşabilirdi. - N. Hikmet

5. (kimya) bir çözeltinin yoğunluğunu ölçmede kullanılan birim
6. (matematik) bir çemberin üç yüz altmışta birine eşit olan açı birimi

   Dik açılar doksan derecedir.

7. (spor) başarı gösterme

Deyimler

derece almak, derece yapmak, dereceye girmek

Sözcük birliktelikleri

• derece derece, ifrat derecede, son derece

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Grad (de) e
• Azerice: dərəcə (az), termometr (az), istilikölçən (az)
• Başkurtça: дәрәжә (ba) (däräžä)
• Fince: aste (fi), arvoaste (fi), lämpömittari (fi)
• Fransızca: degré (fr) e
• İngilizce: degree (en)
• İspanyolca: grado (es) e
• İsveççe: grad (sv)
• İtalyanca: grado (it) e
• Tatarca: däräcä (tt)

İlgeç

derece

1. denli, kadar

   Beyoğlu'nda bu derece itibar görmemişti. - E. E. Talu

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "derece" maddesi

Türkmence

Ad

derece

1. yücelik

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.derece

Lazca

Ad

derece

1. derece