merkez

Türkçe

Söyleniş

IPA: meɾˈkez, çoğulu IPA: meɾkezˈleɾ

Heceleme

Heceleme: mer·kez

Köken

Arapça

Ad

merkez (belirtme hâli merkezi, çoğulu merkezler)

1. bölgenin veya kuruluşun yönetim yeri
2. bir işin öğretildiği yer

   Er eğitim merkezi.

3. bir işin yoğun olarak yapıldığı yer
4. belirli bir yerin ortası

   Şehir merkezi.

5. (toplum) polis karakolu

   Sizi merkezimize gönderip tevkif ettireceğim. - A. Gündüz

6. biçim, tarz
7. (matematik) kapalı eğrinin veya bazı çokgenlerde köşegenlerin kesişme noktası
8. (matematik) dairenin veya bir küre yüzeyinin her noktasından aynı uzaklıkta bulunan iç nokta, özek

   Daire merkezi. Küre merkezi.

Çeviriler

• Almanca: Mitte (de) d, Zentrum (de) n
• Arapça: مركز‏‎ (ar)
• Azerice: mərkəz (az)
• Fince: keskus (fi), poliisiasema (fi)
• Fransızca: centre (fr) d
• Gagavuzca: merkez (gag)
• İngilizce: centre (en) (Yüksek İngiliz İngilizcesi), center (en) (Yüksek Amerika Birleşik Devletleri İngilizcesi)
• İspanyolca: centro (es) e
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Özbekçe: markaz (uz)
• Türkmence: merkez (tk)

Türetilmiş kavramlar

• merkezci, merkezî, merkezle, merkezli, merkezse, merkezsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "merkez"

Gagavuzca

Köken

Arapça

Ad

merkez

1. merkez

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Köken

Arapça

Ad

merkez

1. merkez (kuruluş)

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.