alan

Ayrıca bakınız: Alan

Türkçe

Ad

alan (belirtme hâli alanı, çoğulu alanlar) -nı

alan hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (coğrafya) düz, açık ve geniş yer, meydan, saha
2. orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran
3. (geometri, yerölçüm) yüz ölçümü
4. eski Roma'da açık hava gösterisi yapılan geniş yer
5. (mecaz) bir çalışma çevresi

   Sanat kapalı bir alan değildir; sanat eseri herkes için, bütün toplum için yaratılır.- N. Ataç.

6. (fizik) içinde birtakım kuvvet çizgilerinin yayılmış bulunduğu varsayılan uzay parçası

   Yer çekimi alanı, mıknatıs alanı, elektrik alanı.

7. (sinema, televizyon) bir alıcı merceğinin net bir görüntü sağlayabildiği derinlik ve genişliğin bütünü
8. (spor) yarışmaların, karşılaşmaların ve oyunların yapıldığı yer, saha

Deyimler

açık alan, alan araştırması, alan denetimi, alan birimi, alan hızı, alan korkusu, alan koruması, alan savunması, alan talan, alan topu, buz alanı, ceza alanı, eğitim alanı, havaalanı, ilgi alanı, iş alanı, kamusal alan, kapsama alanı, kırsal alan, kör alan, manyetik alan, oyun alanı, penaltı alanı, piknik alanı, rekreasyon alanı, savaş alanı, sit alanı, uçak alanı, üretici alan, üretici olmayan alan, yarı alan, yargı alanı, yerleşim alanı

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "alan"

Çeviriler

• Arapça: سَاحَة‏‎ (ar) (sāḥa)
• Azerice: meydan (az)
• Eski Türkçe: alan (tr)
• Estonca: pindala (et)
• Fince: aukio (fi), metsäaukio (fi), pinta-ala (fi), kenttä (fi), urheilukenttä (fi)
• İngilizce: area (en), square (en), field (en), domain (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos

• Karaçay Balkarca: alan (krc), alğan (krc)
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "alan"

Eski Türkçe

Ad

1. alan
2. düz ve açık yer

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe ala

Ad

alan

1. alan

Deyimler

atı alan Üsküdar’ı geçti

Karaçay Balkarca

Ad

1. alan
2. hey (sen)!, dost, arkadaş