el

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	el	eller
Belirtme (-i)	eli	elleri
Yönelme (-e)	ele	ellere
Bulunma (-de)	elde	ellerde
Çıkma (-den)	elden	ellerden
Tamlayan	elin	ellerin

el -li

Anlamlar

[1] (organ) kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü

[2] sahiplik, mülkiyet

[3] kez, defa

[4] (iskambil) iskambil oyunlarında oynama sırası

[5] (iskambil) iskambil oyunlarında her bir tur

[6] bazı cisim ve araçların tutmaya yarayan bölümü

[7] yakınların dışında kalan kimse, yabancı

[8] (toplum bilimi) memleket, ülke, yurt, il

[9] halk, ahali

[10] (halk ağzı) oba, aşiret

Söyleniş

/ˈeɫ/, çoğulu /eɫˈɫeɾ/

Heceleme

el, çoğulu el·ler

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Afrikanca: [1] hand (af) dişil Almanca: [1] Hand (de) dişil; [9] fremde Leute (de) çoğul Arapça: [1] يَدٌ (ar) (jed(un)) dişil Arnavutça: [1] dora (sq) Asturyasça: [1] mano (ast) Aşağı Almanca: [1] Hand (nds) dişil Çekçe: [1] ruka (cs) Çince: [1] 手 (zh) Danca: [1] hand (da) Darice: [1] دست (prs) Esperanto: [1] mano (eo) Estonca: [1] käsi (et) Farsça: [1] دست (fa) Fince: [1] käsi (fi); [4] korttikäsi (fi); [8] vieras (fi) Fransızca: [1] main (fr) dişil Hırvatça: [1] ruka (hr) Hollandaca: [1] hand (nl) dişil İdo: [1] manuo (io) İngilizce: [1] hand (en); [9] strangers (en) çoğul İspanyolca: [1] mano (es) dişil İsveççe: [1] hand (sv) İtalyanca: [1] mano (it) dişil Korece: [1] 손 (ko) (son) Japonca: [1] 手 (ja), て (ja) (te) Macarca: [1] kéz (hu) Manksça: [1] laue (gv) Norveççe: [1] hand (no) Reto Romanca: [1] maun (rm) Rumence: [1] mână (ro) dişil Rusça: [1] рука (ru) (ruká) dişil, кисть (ru) (kist’) dişil Sırpça: [1] ruka (sr) Slovence: [1] ruka (sl) Sorbca: Yukarı Sorbca: [1] ruka (hsb) Ukraynaca: [1] кисть (uk) Vietnamca: [1] tay (vi) Volapük: [1] nam (vo) Yunanca: Modern Yunanca: [1] χέρι (el) (cheri) cinssiz Zuluca: [1] isandla (zu)

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Eski Türkçe: [1] elig (tr) Kazakça: [1] қол (kk) Kırgızca: [1] қол (ky) Özbekçe: [1] қөл (uz) Tatarca: [1] qul (tt) Türkmence: [1] el (tk) Uygurca: [1] ئەل (ug), قول (ug)

Örnekler

[1] Hep sol elini' kullandığını görünce solak olduğunu anladım.

[1] El var, titrer durur, el var yumuk yumuk. El var pençe olmuş, el var yumruk. - Z. O. Saba

[2] Elimdeki bütün parayı bu eve yatırdım.

[3] İki el silah sesi duyuldu.

[5] Kış geceleri arkadaşlar arasında bir el poker çevirmek de keyiftir. - P. Safa

[6] Kapının eli gıcırdıyor.

[7] Kâtip benim, ben kâtibim, el ne karışır! - Halk türküsü

[8] Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - A. Gündüz

[9] Sen öyle hareket edersen eller ne der sonra?!

[10] Kalktı göç eyledi Afşar elleri. Ağır ağır giden eller bizimdir. - Dadaloğlu

Alt kavramlar

[1] çıkrık eli, havan eli, kaka el, kapı eli

Atasözleri

bir elin nesi var, iki elin sesi var

Deyimler

dünyadan el etek çekmek

el alışkanlığı

el etek öpmek

el üstünde gezmek

el üstünde tutulmak

elden gelmek

elden geçmek

elden gitmek

elinde kalmak

elinden gelmek

elinden geleni ardına koymamak

iki el bir baş için

yedi kat el

Kelime birliktelikleri

[1] el arabası, el kaldırmak, el sabunu, el uzluğu

Köken

(Eski Türkçe)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "el"
• Vikipedi maddesi el

Azerice

Ad

Anlamlar

[1] (coğrafya) memleket

Gagavuzca

Ad

Anlamlar

[1] (organ) el

[2] el (yabancı)

Köken

(Eski Türkçe) äl

İspanyolca

Tanımlık eril

Anlamlar

[1] İspanyolcadaki eril belirli tanımlık

Benzer sözcükler

[1] la (dişil); las (çoğul dişil); los (çoğul eril)

İsveççe

Ad

el: çekim	tekil	tekil	çoğul	çoğul
ortak	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
yalın	(en) el	elen	-	-
tamlayan	els	elens	-	-

Anlamlar

[1] (elektrik) elektrik

Karaçay Balkarca

Ad

Anlamlar

[1] (coğrafya) memleket

[2] (toplum bilimi) millet

[3] (köy, belediye) köy

Kumanca

Ad

Anlamlar

[1] (coğrafya) memleket

[2] (toplum bilimi) millet

Osmanlıca

Ad

Anlamlar

[1] "Arapça harfi tarif" olup, kelimelerin başında bulunur. İsmin manasını tarif ve tayin etmeye yarar. Arapçada tamlama ve özel isimlerde, Osmanlıcadaki izafet ve sıfat tamlamalarında kullanılır

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Ad

Anlamlar

[1] (organ) el