elden
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Belirteç[düzenle]
elden
- [1] doğrudan
- [2] başkasıyla
- Parayı elden yolladı.
Köken[düzenle]
- [1] Türkçe
Atasözleri[düzenle]
- Dağda gez; belde gez insafı elden bırakma
- Dilden gelen elden gelse, her fukara padişah olur
- El elden kalmaz, dil dilden kalmaz
- El elden üstündür
- Elden gelen övün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
- Elden yiyen börkmüş, keseden yiyen çökmüş
- İş anlatıncaya kadar baş elden gider
Deyimler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "elden"