İçeriğe atla

yurt

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe

Söyleniş

[düzenle]

yurt (belirtme hâli yurdu, çoğulu yurtlar)

  1. bakıma ve barınmaya muhtaç bir grup insanın oturduğu, yetiştirildiği veya bakıldığı kurum
    • Güçsüzler yurdu.
  2. (eğitim, iskân) öğrencilerin kaldığı, barındığı yer
    • Öğrencilerin bir bölümü, ilk yılı yurtta geçirse bile ikinci yıldan başlayarak eve çıkmayı yeğler. A. Cemâl
  3. bir şeyin ilk veya çok yetiştirildiği yer
  4. diyar
    • Bu köy pehlivanlar yurdudur.
  5. sahip olunan arazi, emlâk
  6. (coğrafya) memleket
    • Gerideki yurdunu on beş günden fazla boş bırakmak istemez. F. R. Atay
  7. (iskân) göçebe Türklerin oturduğu çadır
    • Orta Asya'da Türk ve Moğol göçebelerinin ev olarak kullandığı çadır.
  8. (iskân) yörüklerin yazın veya kışın oturdukları yer
  9. (sosyoloji) bir halkın üzerinde yaşadığı, kültürünü oluşturduğu toprak parçası; dar], vatan
    • Türk yurduna Türkiye denir.

Atasözleri

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Kelime birliktelikleri

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Lua hatası 9 satırında Modül:köken/şablonlar: The parameter "2" is not used by this template..
  1. memalik, mesken
  2. vatan, vilayet

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe

Söyleniş

[düzenle]
  • Lua hatası 9 satırında Modül:köken/şablonlar: The parameter "2" is not used by this template..

yurt

  1. yurt

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki