sahiplik

Türkçe

Ad

sahiplik (belirtme hâli sahipliği, çoğulu sahiplikler)

1. sahip olma durumu

   Bu çocuğun sahipliği biraz da benim üstüme, anası değil miyim? - E. Işınsu

2. kendisinin olan bir şeyi yasa çerçevesi içinde dilediği gibi kullanabilme hakkını taşıma durumu, iyelik, mülkiyet, el

Söyleniş

IPA: /sa:hipˈlic/

Heceleme

Heceleme: sa·hip·lik

Köken

Türkçe sahip + -lik

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "sahiplik"

Türk lehçeleri

• Azerice: mülkiyyət (az)

• Türkmence: eýelik (tk)

Çeviriler

• Fince: omistajuus (fi), hallinta (fi),
• İngilizce: ownership (en), property (en)

Türetilmiş kavramlar

sahiplikçe, sahiplikçi, sahiplikçik, sahiplikken, sahiplikle, sahiplikli, sahiplikse, sahipliksi, sahipliksiz