bilek

Ayrıca bakınız: Bilek

Bilek

Türkçe

Ad

bilek (belirtme hâli bileği, çoğulu bilekler)

[1] (anatomi) el ile kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm

[2] (mecaz) güç, kuvvet

Köken

[1] Eski Türkçe

Sözcük, tarihi metinlerde ve hemen bütün modern Türk lehçelerinde bu şekliyle kullanılır. Taşıdığı kavram bakımından sayı adı bir ve aynı kökten türetilen birleş-, birlik kelimeleriyle *bi- (bir/ bi-l) ortak kökünden gelmiş olabileceği, ihtiyatla söylenebilir. Ayrıca kolun ve bacağın ince kısmı olması bakımından bil-e- (keskinleştir-, incelt-) fiili ile ilgisi düşünülerek bi-l-e-k biçiminde açıklanabilir.Tarihi metinlerde ve pek çok modern lehçede aynı organ için daha çok but tercih edilmiştir.

Deyimler

ayak bileği, bileğinde altın bileziği olmak, bileğine güvenmek, bileğinin hakkıyla, bilek gibi, el bileği

Sözcük birliktelikleri

[1] bilek damarı, bilek güreşi, bilek saati, demir bilek, ayak bileği, tunç bilekli

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bilek"

Türk lehçeleri

• Azerice: bilək (az)
• Tatarca: beläk (tt), qul çuğı (tt)

• Türkmence: goşar (tk), bilek (tk)

Çeviriler

• Almanca: Handgelenk (de) n
• Fince: ranne (fi)
• Fransızca: poignet (fr) e
• Hollandaca: pols (nl)
• İngilizce: wrist (en)

• İspanyolca: muñeca (es)
• Macarca: csukló (hu)
• Portekizce: pulso (pt)

Gagavuzca

Ad

bilek

[1] bilek

Köken

[1] Eski Türkçe biläk

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• Yrd. Doç. Dr. Cahit BAŞDAŞ - "TÜRKÇE ORGAN ADLARINDA KELİME SONU -k ÜNSÜZÜ VE ÇOKLUK"

Türkmence

Ad

bilek

[1] Bilek