bilek

Ayrıca bakınız: Bilek, bilekli

Haftanın sözcüğü – 2007, 38. hafta

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Ad

bilek (belirtme hâli bileği, çoğulu bilekler) -ği

Bilek

1. (anatomi) el ile kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm

   Kadın, ağır takılarla yüklü sol bileğini yeşil abajurun altına doğru uzatmış. - Adalet Ağaoğlu

2. (mecaz) güç, kuvvet

Sözcük, tarihi metinlerde ve hemen bütün modern Türk lehçelerinde bu şekliyle kullanılır. Taşıdığı kavram bakımından sayı adı bir ve aynı kökten türetilen birleş-, birlik kelimeleriyle *bi- (bir/ bi-l) ortak kökünden gelmiş olabileceği, ihtiyatla söylenebilir. Ayrıca kolun ve bacağın ince kısmı olması bakımından bil-e- (keskinleştir-, incelt-) fiili ile ilgisi düşünülerek bi-l-e-k biçiminde açıklanabilir.Tarihi metinlerde ve pek çok modern lehçede aynı organ için daha çok but tercih edilmiştir.

Deyimler

ayak bileği, [bilek damarı]],

bilek güreşi, bilek saati, tunç bilekli bileğinde altın bileziği olmak, bileğine güvenmek, bileğinin hakkıyla, bilek gibi, demir bilek, el bileği

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Handgelenk (de) n
• Azerice: bilək (az)
• Felemenkçe: pols (nl)
• Fince: ranne (fi), nilkka (fi)
• Fransızca: poignet (fr) e
• Gagavuzca: bilek (gag)
• İngilizce: wrist (en), ankle (en)
• İspanyolca: muñeca (es)
• İsveççe: vrist​ (sv)
• Kürtçe: bazik (ku), zend (ku)
• Macarca: csukló (hu)
• Özbekçe: bilak (uz)
• Portekizce: pulso (pt)
• Rusça: лодыжка (ru) (lodıjka), щиколотка (ru) (şçikolotka)
• Tatarca: beläk (tt), qul çuğı (tt)
• Türkmence: goşar (tk), bilek (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bilek" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe biläk

Ad

bilek

1. (anatomi) bilek

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• Yrd. Doç. Dr. Cahit BAŞDAŞ - "TÜRKÇE ORGAN ADLARINDA KELİME SONU -k ÜNSÜZÜ VE ÇOKLUK"

Türkmence

Ad

bilek

1. (anatomi) bilek