bilek

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Bilek, bilekli

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

[değiştir]

bilek (belirtme hâli bileği, çoğulu bilekler) -ği

Bilek
  1. (anatomi) el ile kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm
    Kadın, ağır takılarla yüklü sol bileğini yeşil abajurun altına doğru uzatmış. - Adalet Ağaoğlu
  2. (mecaz) güç, kuvvet
Sözcük, tarihi metinlerde ve hemen bütün modern Türk lehçelerinde bu şekliyle kullanılır. Taşıdığı kavram bakımından sayı adı bir ve aynı kökten türetilen birleş-, birlik kelimeleriyle *bi- (bir/ bi-l) ortak kökünden gelmiş olabileceği, ihtiyatla söylenebilir. Ayrıca kolun ve bacağın ince kısmı olması bakımından bil-e- (keskinleştir-, incelt-) fiili ile ilgisi düşünülerek bi-l-e-k biçiminde açıklanabilir.Tarihi metinlerde ve pek çok modern lehçede aynı organ için daha çok but tercih edilmiştir.

Deyimler[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe biläk

[değiştir]

bilek

  1. (anatomi) bilek

Kaynakça[değiştir]

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

bilek

  1. (anatomi) bilek