bilek
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
|
Ayrıca bakınız: Bilek |
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Ad[düzenle]
bilek (belirtme hâli bileği, çoğulu bilekler) -ği
.jpeg)
- (anatomi) el ile kolun, ayakla bacağın birleştiği bölüm
- Kadın, ağır takılarla yüklü sol bileğini yeşil abajurun altına doğru uzatmış. - Adalet Ağaoğlu
- (mecaz) güç, kuvvet
- Sözcük, tarihi metinlerde ve hemen bütün modern Türk lehçelerinde bu şekliyle kullanılır. Taşıdığı kavram bakımından sayı adı bir ve aynı kökten türetilen birleş-, birlik kelimeleriyle *bi- (bir/ bi-l) ortak kökünden gelmiş olabileceği, ihtiyatla söylenebilir. Ayrıca kolun ve bacağın ince kısmı olması bakımından bil-e- (keskinleştir-, incelt-) fiili ile ilgisi düşünülerek bi-l-e-k biçiminde açıklanabilir.Tarihi metinlerde ve pek çok modern lehçede aynı organ için daha çok but tercih edilmiştir.
Deyimler[düzenle]
Sözcük birliktelikleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
çeviriler
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "bilek"
Gagavuzca[düzenle]
Köken[düzenle]
- Eski Türkçe biläk
Ad[düzenle]
bilek
- (anatomi) bilek
Kaynakça[düzenle]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
- Yrd. Doç. Dr. Cahit BAŞDAŞ - "TÜRKÇE ORGAN ADLARINDA KELİME SONU -k ÜNSÜZÜ VE ÇOKLUK"
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
bilek
- (anatomi) bilek