kimse

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈkim.se
• Heceleme: kim‧se

Köken

kim + ise (kim + -se)

Adıl

kimse

1. (belgisiz adıl): herhangi bir kişi, kim olduğu bilinmeyen kişi

   Kimsenin girdisi çıktısı, alacağı borcu ile uğraşmak istemiyordum. — N. Cumalı

Kelime birliktelikleri

• hiç kimse, ne kimse

Türetilmiş kavramlar

• kimsecik, kimseyken, kimseyle, kimseyse

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: jemand (de)
• Azerice: kimsə (az)
• Çekçe: někdo (cs)
• Danca: nogen (da)
• Estonca: keegi (et). mõni (et)
• Felemenkçe: iemand (nl)
• Fince: joku (fi)
• Fransızca: quelqu’un (fr)
• Galce: rhywun (cy)
• İngilizce: somebody (en), someone (en)
• İsveççe: någon (sv), något (sv) några (sv) ç
• Kırım Tatarcası: kimse (crh)
• Kürtçe: kes (ku)
• Macarca: valaki (hu)
• Özbekçe: hech kim (uz), kimsa (uz)
• Rusça: кто-нибудь (ru) (kto-nibudʹ), кто-то (ru) (kto-to)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kimse" maddesi

Atasözleri

• Kabahat samur kürk olsa kimse sırtına almaz
• Kimse ayranım ekşi demez
• Kimse bilmez, kim kazana kim yiye
• Kimse kendi memleketinde peygamber olmaz
• Kimse kimsenin çukurunu doldurmaz
• Kimse kimsenin kısmetini yemez
• Kişinin kendine ettiğini kimse edemez

Türkmence

Ad

kimse

1. bir kimse, bir, birisi

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.