İçeriğe atla

çıkma

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

Köken 1

[düzenle]

Osmanlı Türkçesi چيكما

çıkma (belirtme hâli çıkmayı, çoğulu çıkmalar), sahiplik şekli çıkma -sı

  1. bir yazı sahifesinin kenarına metinle ilgili olarak yazılan ek
  2. çıkmak işi
    Bu evden çıkmam, mağlubiyeti kabul ederek mücadeleden kaçmam demekti. K. Bilbaşar
  3. desteklemek amacıyla verilen para
  4. hamamdan çıkarken kullanılan havlu ve kurulanma takımı
  5. (mimarlık) yapının üst katlarından dışarıya doğru uzanmış kısım
    Balkonlar, kapalı açık çıkmalar, o zaman yasak edilmiş, hâlâ yasak, hâlâ yapılmıyor. A. Boysan
  6. (Osmanlılar) Edirne, Galata ve İbrahimpaşa saraylarındaki acemi oğlanların derecelerine göre kapıkulu süvari bölükleriyle sarayın dış hizmetlerine ya da devlet hizmetlerine; saray hizmetlerinde bulunan kimselerin de dış hizmete atanmalar

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

çıkma (karşılaştırma daha çıkma, üstünlük en çıkma)

  1. çıkmış
    Saraydan çıkma İstanbul eşyalarını görünce bunların hakikatine inanmak lazım geldiğini anlamış. A. Ş. Hisar
  2. eski, kullanılmış
    • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 194 , Can Yayınları
      "Çıkma petek uyarsa uygun bir şey yaparım diyor, taksit de yaparım diyor."

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Köken 3

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

çıkma

  1. çıkmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Anagramlar

[düzenle]