çıkma

Türkçe

Söyleniş

IPA: /t͡ʃɯcˈma/, çoğulu IPA: /t͡ʃɯcmaˈlaɾ/

Heceleme

Heceleme: çık·ma

Ad

çıkma (belirtme hâli çıkmayı, çoğulu çıkmalar) -sı

1. çıkmak işi

   Bu evden çıkmam, mağlubiyeti kabul ederek mücadeleden kaçmam demekti. - K. Bilbaşar

2. (mimarlık) bir yapının üst katlarından dışarıya doğru uzanmış bölüm, balkon

   Balkonlar, kapalı açık çıkmalar, o zaman yasak edilmiş, hâlâ yasak, hâlâ yapılmıyor. - A. Boysan

3. hamamdan çıkarken kullanılan havlu ve kurulanma takımı, çıkacak
4. bir yazı sayfasının kenarına metinle ilgili olarak yazılan ek, çıkıntı, derkenar
5. desteklemek amacıyla verilen para

Yazılışlar

چيكما‏

Çeviriler

• Almanca: Herausgehen (de) n, Hinausgehen (de) n, (kısaca) Rausgehen (de) n
• Fince: lähteminen (fi), parveke (fi)
• İngilizce: [Girdi?]tpos

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çıkma"

Karşıt anlamlılar

çıkmama, girme

Türetilmiş kavramlar

çıkmacı, çıkmak, çıkmalı, çıkmayla, çıkmaysa

Ön ad

çıkma (karşılaştırma daha çıkma, üstünlük en çıkma)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
çıkma	daha çıkma	en çıkma

1. çıkmış

Saraydan çıkma İstanbul eşyalarını görünce bunların hakikatine inanmak lazım geldiğini anlamış. - A. Ş. Hisar

1. eski, kullanılmış

Çıkma jant.

Söyleniş

IPA: /t͡ʃɯcˈma/

Heceleme

Heceleme: çık·ma

Çekimli eylem

1. çıkmak eyleminin üçüncü tekil şahıs emir kipinin olumsuz çekimi.

Söyleniş

IPA: /ˈt͡ʃɯcma/

Heceleme

Heceleme: çık·ma

Karşıt anlamlılar

1. çık