taraf

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi طرف‎, Arapça طَرَف‎ (ṭaraf).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ta.ˈraf/
• Heceleme: ta‧raf

Ad

taraf (belirtme hâli tarafı, çoğulu taraflar)

1. arka, ön, sağ, sol, alt, üst v.s. yanların her biri

   Apartmanın temizliğine âzamî dikkat edilecek, her taraf pırıl pırıl olacak. — E. Şafak

2. bir kişinin soyundan gelenlerin hepsi

   Evine görücü gelecek kız tarafı strese girerdi. — Ü. Dökmen

3. bir şeyin belli bölümü/kısmı

   Tiyatronun ön tarafı konuklara ayrıldı.

4. cihet, doğrultu, yan, yön

   Deniz tarafındaki çayırdan bir sürü koyun geçiyor. — M. Ş. Esendal

5. düşünceleri, istekleri birbirine zıt olan iki kişiden veya topluluktan her biri

   Karşı tarafın adamları.

6. yer, yöre

   Üsküdar tarafındaki evlerin camları kor gibi parlıyordu. — H. Taner

Çekimleme

taraf adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		taraf	taraflar
belirtme		tarafı	tarafları
yönelme		tarafa	taraflara
bulunma		tarafta	taraflarda
ayrılma		taraftan	taraflardan
tamlayan		tarafın	tarafların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tarafım	taraflarım
	belirtme	tarafımı	taraflarımı
	yönelme	tarafıma	taraflarıma
	bulunma	tarafımda	taraflarımda
	ayrılma	tarafımdan	taraflarımdan
	tamlayan	tarafımın	taraflarımın
2. tekil	yalın	tarafın	tarafların
	belirtme	tarafını	taraflarını
	yönelme	tarafına	taraflarına
	bulunma	tarafında	taraflarında
	ayrılma	tarafından	taraflarından
	tamlayan	tarafının	taraflarının
3. tekil	yalın	tarafı	tarafları
	belirtme	tarafıyı	taraflarını
	yönelme	tarafıya	taraflarına
	bulunma	tarafıda	taraflarında
	ayrılma	tarafıdan	taraflarından
	tamlayan	tarafının	taraflarının
1. çoğul	yalın	tarafımız	taraflarımız
	belirtme	tarafımızı	taraflarımızı
	yönelme	tarafımıza	taraflarımıza
	bulunma	tarafımızda	taraflarımızda
	ayrılma	tarafımızdan	taraflarımızdan
	tamlayan	tarafımızın	taraflarımızın
2. çoğul	yalın	tarafınız	taraflarınız
	belirtme	tarafınızı	taraflarınızı
	yönelme	tarafınıza	taraflarınıza
	bulunma	tarafınızda	taraflarınızda
	ayrılma	tarafınızdan	taraflarınızdan
	tamlayan	tarafınızın	taraflarınızın
3. çoğul	yalın	tarafı tarafları
	belirtme	tarafıyı taraflarını
	yönelme	tarafıya taraflarına
	bulunma	tarafıda taraflarında
	ayrılma	tarafıdan taraflarından
	tamlayan	tarafının taraflarının

Alt kavramlar

yanların her bir

• alış tarafı,
• alt tarafı,
• düşman tarafı,
• üçüncü taraf

Kelime birliktelikleri

• taraf gözetmek, taraf tutmak

Türetilmiş kavramlar

• tarafça, tarafçı, tarafçık, tarafken, tarafla, taraflı, tarafsa, tarafsız

Kelime birliktelikleri

• taraf gözetmek, taraf tutmak

Çeviriler

yanların her bir

• Almanca: Seite (de) d, Richtung (de) d
• Arapça: طَرَف‎ (ar) (ṭaraf)
• Âzerice: tərəf (az)
• Bulgarca: посока (bg) d (posoka), страна (bg) d (strana)
• Çekçe: strana (cs) d
• Fince: puoli (fi), sivu (fi), suunta (fi)
• Gagavuzca: taraf (gag)
• İngilizce: side (en)
• Kürtçe: alî (ku)
• Rusça: сторона (ru) (storona)
• Tatarca: taraf (tt)

  Kırım Tatarcası: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: طرف‎ (ota)

• Yunanca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "taraf" maddesi

Gagavuzca

Köken

Arapça

Ad

taraf

1. taraf
2. istekleri, düşünceleri karşıt olan iki kişiden ya da iki topluluktan her biri

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Tatarca

Ad

taraf

1. taraf, yan, cihet, yön