çekim

Ayrıca bakınız: Çekim

Türkçe

Ad

çekim (belirtme hâli çekimi, çoğulu çekimler)

[1] çekme işi

[2] (fizik) herhangi bir cismin başka bir cismi kendine doğru çekme gücü, cazibe, traksiyon

[3] (dil bilimi) fiillerin çeşitli zaman, kişi ve kiplere, adların da ad durumlarına göre uğradığı biçimleri, tasrif

[4] (sinema) alıcının sürekli olarak çalıştırılmasıyla elde edilen film parçası, plan

Söyleniş

IPA: /t͡ʃeˈcim/

Heceleme

Heceleme: çe·kim

Köken

Türkçe çekme'den türetilmiştir

Deyimler

adsal çekim, çekim eki, çekim kuvveti elektrostatik çekim, kütle çekimi, mıknatıs çekimi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çekim"
• Vikipedi'de çekim

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çekim"

Türk lehçeleri

• Azerice: cəzb etmə (az), çəkmə (az), təsriflənmə (az)

Çeviriler

• Almanca: Ziehen (de) n, Anziehung (de) d, Deklination (de) d, Drehen (de) n
• Arapça: m (ar) (m), m (ar) (m), تصريف‏‎ (ar) e [tasˤri:f], m (ar) (m), bøjning (da)
• Fince: veto (fi), vetovoima (fi), taivutus (fi), filmileike (fi), raina (fi)
• Fransızca: traction (fr) d, attraction (fr)
• İngilizce: traction (en), attraction (en), conjugation (en), inflection (en), shooting (en), böjning (sv)

,

Türetilmiş kavramlar

çekimce, çekimci, çekimcik, çekimken, çekimle, çekimli, çekimse, çekimsi, çekimsiz

Çekimli ad

[1] çeki adının birinci tekil şahıs hâli.

Söyleniş

IPA: /t͡ʃeˈcim/

Heceleme

Heceleme: çe·kim