kişi

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kisi

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

kişi (belirtme hâli kişini, çoğulu kişiler) , sahiplik şekli kişi -si

  1. (aile) , koca
  2. (dil bilimi) çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık
    Ben, sen, o (tekil kişi), biz, siz, onlar (çoğul kişi) Türkçedeki kişi adıllarıdır.
  3. (edebiyat) hikâye, oyun, roman v.s.'de yer alan kimse
  4. (primatlar) erkek
  5. (primatlar, sosyoloji) kadın veya erkeğe verilen genel ad
    Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim. — A. Kutlu

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ki‧şi

[değiştir]

kişi

  1. adam, erkek
    Atan yaşında kişiyəm, məni ələ salırsan? — Baban yaşında adamım, beni alaya mı alıyorsun?

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe kishi

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ki‧şi

[değiştir]

kişi

  1. kişi

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. kimse
  2. kişi
  3. (aile) evli erkek, koca
  4. (primatlar) insan

Kumanca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ki‧şi

[değiştir]

kişi

  1. kişi
  2. (primatlar) insan

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ki‧şi

[değiştir]

kişi

  1. kişi

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.