düz

Ayrıca bakınız: düz rakı, rakı, ayna

Türkçe

Ad

düz (belirtme hâli düzü, çoğulu düzler)

[1] (doğa bilimi) engebesiz olan yer, düzlük, ova

Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne. Kızlar peri olsa bakmam yüzüne. - Halk türküsü

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "düz"

Çeviriler

• Fince: tasanko (fi)
• Fransızca: plaine (fr) d

Ön ad

[1] yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan

[2] kıvrımlı olmayan, doğru

[3] yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi

[4] kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)

Deyimler

düz sesli

Türk lehçeleri

• Azerice: düz (az)
• Gagavuzca: düz (gag)
• Kazakça: тура (kk) (twra),түзу (kk) (tüzw),тегiс (kk) (tegis)

Çeviriler

• Almanca: flach (de), gerade (de)
• Çekçe: hladký (cs)
• Fince: tasainen (fi), suora (fi)
• Hollandaca: recht (nl)
• İngilizce: flat (en), smooth (en), straight (en),

plain (en)

• İsveççe: rak (sv)

• Macarca: egyenes (hu)

Azerice

Ad

[1] doğru

Ön ad

[1] düz

Gagavuzca

Ön ad

[1] düz

Köken

Eski Türkçe tüz

Atasözleri

Deveye inişi mi seversin, yokuşu mu? demişler; düz yere mi girdi?

Tarlayı düz al, kadını kız al

Zengin arabasını dağdan aşırır, fakir düz ovada yolunu şaşırır

Zengin arabasını dağdan aşırır, züğürt düz ovada yolunu şaşırır

Zengin arabasını dağdan aşırır,züğürt düz ovada yolunu şaşırır

Türkmence

Ad

[1] düz, düzgün, doğru, rast

[2] ova

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.