düz

Ayrıca bakınız: düz rakı, rakı, ayna

Türkçe

Ad

düz (belirtme hâli düzü, çoğulu düzler) -zü

1. (doğa bilimi) engebesiz olan yer, düzlük, ova

   Kardaş gitmem Diyarbakır düzüne. Kızlar peri olsa bakmam yüzüne. - Halk türküsü

Çeviriler

• Fince: tasanko (fi)
• Fransızca: plaine (fr) d

Ön ad

düz

[1] yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan

[2] kıvrımlı olmayan, doğru

[3] yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi

[4] kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı)

Deyimler

düz sesli

Türk lehçeleri

• Azerice: düz (az)
• Gagavuzca: düz (gag)
• Kazakça: тура (kk) (twra),түзу (kk) (tüzw),тегiс (kk) (tegis)

Çeviriler

• Almanca: flach (de), gerade (de)
• Çekçe: hladký (cs)
• Fince: tasainen (fi), suora (fi)
• Hollandaca: recht (nl)
• İngilizce: flat (en), smooth (en), straight (en),

plain (en)

• İsveççe: rak (sv)

• Macarca: egyenes (hu)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "düz"

Azerice

Ad

düz

[1] doğru

Ön ad

[1] düz

Gagavuzca

Ön ad

[1] düz

Köken

Eski Türkçe tüz

Atasözleri

Deveye inişi mi seversin, yokuşu mu? demişler; düz yere mi girdi?

Tarlayı düz al, kadını kız al

Zengin arabasını dağdan aşırır, fakir düz ovada yolunu şaşırır

Zengin arabasını dağdan aşırır, züğürt düz ovada yolunu şaşırır

Zengin arabasını dağdan aşırır,züğürt düz ovada yolunu şaşırır

Türkmence

Ad

düz

[1] düz, düzgün, doğru, rast

[2] ova

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.