önem
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
önem (belirtme hâli önemi, çoğulu önemler)
- bir şeyin nitelik veya nicelik bakımından değeri olma durumu, ehemmiyet
- Karacaoğlan'ı okudukça deyişin önemini daha iyi anlarız. - N. Ataç
Çekimleme[düzenle]
önem adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | önem | önemler |
| belirtme | önemi | önemleri |
| yönelme | öneme | önemlere |
| bulunma | önemde | önemlerde |
| ayrılma | önemden | önemlerden |
| tamlayan | önemin | önemlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | önemim | önemlerim |
| 2. tekil (senin) | önemin | önemlerin |
| 3. tekil (onun) | önemi | önemleri |
| 1. çoğul (bizim) | önemimiz | önemlerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | öneminiz | önemleriniz |
| 3. çoğul (onların) | önemi önemleri | |
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
bir şeyin değerinin olma durumu
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "önem"
