hane

Ayrıca bakınız: -hane, hâne

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi خانه‎, o da Farsça خانه‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): haːne
• Heceleme: ha‧ne

Ad

hane (belirtme hâli haneyi, çoğulu haneler)

1. bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri

   Dama tahtasında altmış dört hane vardır.

2. (aile) ev halkı

   Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. - N. Cumalı

3. (matematik) basamak
4. (mimarlık) ev, konut
5. (müzik) Klâsik Türk müziğinde, peşrev v.s. saz parçalarının bölümlerinden her biri

Eş anlamlılar

• (bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri): bölük, göz

Türetilmiş kavramlar

• hanece, haneci, hanecik, haneli, hanesiz, haneyken, haneyle, haneyse

Çeviriler

ev, konut

• Fince: talo (fi)
• İngilizce: house (en)

ev halkı

• Fince: talonväki (fi)
• İngilizce: household (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "hane" maddesi