köşe

Türkçe

Ad

köşe (belirtme hâli köşeyi, çoğulu köşeler)

[1] birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye

Kutunun sivri köşesi.

[2] iki duvarın birleştiği girintili veya çıkıntılı yer

Seniha Hanım parmağını odanın köşesine uzattı. - P. Safa

[3] iki sokağın veya caddenin kesiştiği yer, büküç

Türk kadınları alacalı bir ipek kumaş gibi köşeye birikmişlerdi. - Ö. Seyfettin

[4] bölüm, yer veya yan

Burgaz'ın sokaklarında her köşeden Türkçe işitiliyor. - Y. K. Beyatlı

[5] kuytu, tenha veya ücra yer

[6] kimsenin kolay kolay uğramadığı yer

İlk adımda otel, han, kahve köşeleri bulmak ihtiyacı baş gösterecek. - R. H. Karay

[7] (spor) futbol alanını oluşturan yan ve kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri, korner ve köşe atışı

Köken

Farsça fa (fa) (gôşe).

Deyimler

ağzı dört köşe olmak

köşesine çekilmek

köşe vuruşu

köşeyi dönmek

Atasözleri

Köşe taşı köşede yakışır

Temel taşı temelde, köşe taşı köşede gerek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "köşe"

Türk lehçeleri

• Azerice: guşə (az), künc (az), tin (az)
• Eski Türkçe: bulun (tr), bük (tr)
• Karaçay Balkarca: müyüş (krc)

Çeviriler

• Almanca: Ecke (de) d
• Farsça: گوشه‌‏‎ (fa) [gôşe]
• Fince: kulma (fi), nurkka (fi), kulma (fi), kulmapotku (fi)
• İngilizce: corner (en)
• İsveççe: flik (sv), hörn (sv), vrå (sv)

• Norveççe: hjørne (no) n, krok (no) e