kalın

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

IPA: kaɫɯn

Ön ad

kalın

1. cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan, ince karşıtı

   Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. - H. R. Gürpınar

2. enli ve gür (kaş)
3. yoğun, akıcılığı az olan

   Kalın bir sis tabakası.

4. etli, dolgun

   Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... - M. Ş. Esendal

5. pes

Çeviriler

• Almanca: dick (de)
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Azerice: qalın (az)
• Çekçe: hrubý (cs)
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: paksu (fi), matala (fi)
• Fransızca: épais (fr)
• Gagavuzca: kalın (gag)
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: thick (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos
• Karaçay Balkarca: bazık (krc)

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Macarca: vastag (hu)
• Özbekçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: толстый (ru) (tolstıy), пухлый (ru) (puxlıy), полный (ru) (polnıy)
• Türkmence: galyň (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "kalın"

Atasözleri

• Kalın incelene kadar ince üzülür

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe qalyng

Ön ad

kalın

1. kalın

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki