kalın

Ayrıca bakınız: Kalın

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ca.ˈlɯn/

Heceleme: ka‧lın

Köken

Eski Türkçe

Ön ad

kalın (karşılaştırma daha kalın, üstünlük en kalın)

1. akıcılığı az olan, yoğun

   Kalın bir sis tabakası her tarafı sarmıştı.

2. cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan

   Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. — H. R. Gürpınar

3. dolgun, etli

   Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... — M. Ş. Esendal

4. enli ve gür (kaş)
5. pes

Zıt anlamlılar

• (uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan): ince

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: dick (de)
• Azerice: qalın (az)
• Çekçe: hrubý (cs)
• Fince: paksu (fi), matala (fi)
• Fransızca: épais (fr)
• Gagavuzca: kalın (gag)
• İngilizce: thick (en)
• Karaçay-Balkarca: bazık (krc)
• Kürtçe: qelew (ku), qalind (ku), stûr (ku)
• Macarca: vastag (hu)
• Rusça: толстый (ru) (tolstıy), пухлый (ru) (puxlıy), полный (ru) (polnıy)
• Türkmence: galyň (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kalın" maddesi

Atasözleri

• Kalın incelene kadar ince üzülür

Eylem

kalın

1. kalmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci çoğul şahıs olumlu çekimi

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ˈca.lɯn/

Zıt anlamlılar

• kalmayın

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe qalyng

Ön ad

kalın

1. kalın

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki