şehir

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi شهير‎, Farsça شهر‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʃe.ˈhiɾ/
• Heceleme: şe‧hir

Ad

şehir (belirtme hâli şehri, çoğulu şehirler)

1. (yerleşim birimleri) Nüfusunun çoğu ticaret, sanayi, hizmet veya yönetimle ilgili işlerle uğraşan, genellikle tarımsal etkinliklerin olmadığı yerleşim alanı

Çekimleme

şehir adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		şehir	şehirler
belirtme		şehri	şehirleri
yönelme		şehre	şehirlere
bulunma		şehirde	şehirlerde
ayrılma		şehirden	şehirlerden
tamlayan		şehrin	şehirlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	şehrim	şehirlerim
	belirtme	şehrimi	şehirlerimi
	yönelme	şehrime	şehirlerime
	bulunma	şehrimde	şehirlerimde
	ayrılma	şehrimden	şehirlerimden
	tamlayan	şehrimin	şehirlerimin
2. tekil	yalın	şehrin	şehirlerin
	belirtme	şehrini	şehirlerini
	yönelme	şehrine	şehirlerine
	bulunma	şehrinde	şehirlerinde
	ayrılma	şehrinden	şehirlerinden
	tamlayan	şehrinin	şehirlerinin
3. tekil	yalın	şehri	şehirleri
	belirtme	şehrini	şehirlerini
	yönelme	şehrine	şehirlerine
	bulunma	şehrinde	şehirlerinde
	ayrılma	şehrinden	şehirlerinden
	tamlayan	şehrinin	şehirlerinin
1. çoğul	yalın	şehrimiz	şehirlerimiz
	belirtme	şehrimizi	şehirlerimizi
	yönelme	şehrimize	şehirlerimize
	bulunma	şehrimizde	şehirlerimizde
	ayrılma	şehrimizden	şehirlerimizden
	tamlayan	şehrimizin	şehirlerimizin
2. çoğul	yalın	şehriniz	şehirleriniz
	belirtme	şehrinizi	şehirlerinizi
	yönelme	şehrinize	şehirlerinize
	bulunma	şehrinizde	şehirlerinizde
	ayrılma	şehrinizden	şehirlerinizden
	tamlayan	şehrinizin	şehirlerinizin
3. çoğul	yalın	şehri	şehirleri
	belirtme	şehrini	şehirlerini
	yönelme	şehrine	şehirlerine
	bulunma	şehrinde	şehirlerinde
	ayrılma	şehrinden	şehirlerinden
	tamlayan	şehrinin	şehirlerinin

Eş anlamlılar

• kent, site

Üst kavramlar

• yer, yerleşim birimi

Alt kavramlar

• sahil şehri

Yan kavramlar

• kasaba, köy, mezra

Kelime birliktelikleri

• şehir devleti, şehir kapısı, şehir parçası

Türetilmiş kavramlar

• Akşehir,
• Ataşehir,
• Beyşehir,
• Eskişehir,
• Kırşehir,
• Nevşehir,
• Yenişehir,
• büyükşehir,
• şehirce,
• şehirci,
• şehircik,
• şehirken,
• şehirle,
• şehirli,
• şehirse,
• şehirsiz

Çeviriler

yerleşim birimi

• Afrikaanca: stad (af)
• Almanca: Stadt (de) d
• Altayca: тура (alt) (tura)
• Arapça: مَدِينَة‎ (ar) d (medīne)
• Azerice: şəhər (az)
• Çekçe: město (cs) n
• Danca: by (da)
• Estonca: linn (et)
• Farsça: شهر‎ (fa)
• Felemenkçe: stad (nl)
• Fince: kaupunki (fi)
• Fransızca: ville (fr)
• İngilizce: city (en)
• İskoçça:

  Eski İskoçça: toun (sco)

• İspanyolca: ciudad (es)
• İsveççe: stad (sv)
• İtalyanca: città (it)
• Karaçay-Balkarca: şahar (krc)
• Kazakça: қала (kk) (qala)
• Katalanca: ciutat (ca)
• Kırgızca: шаар (ky) (şaar)
• Macarca: város (hu)
• Malgaşça: tanàn-dehibe (mg)
• Maltaca: belt (mt) d
• Norveççe: by (no) e
• Rusça: город (ru) (gorod)
• Sırp-Hırvatça:

  Latin: birni (sh)

• Sicilyaca: città (scn)
• Svahili: mji (sw)
• Şorca: тура [tura]
• Tamilce: நகரம (ta) (nakarama)
• Tatarca: шәһәр (tt) (şähär)
• Telugu dili: పట్టణము (te) (paṭṭaṇamu), వూరు (te) (vūru)
• Türkçe:

  Eski Türkçe: kend‎ (otk) (kend)

  Osmanlı Türkçesi: شهير‎ (ota)

• Türkmence: şäher (tk)
• Udmurtça: город (udm) (gorod)
• Ukraynaca: місто (uk) n (misto)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: πόλη (el) n (póli)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şehir" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de şehir