öz

Ayrıca bakınız: oz, uz

Türkçe

Ad

öz (belirtme hâli özü, çoğulu özler)

1. (felsefe) bir kimsenin benliği, kendi mânevî varlığı, derun, iç, nefis

   Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - H. Taner

2. bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü
3. çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça
4. (bitki anatomisi) bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

   Ağacın çürüğü özünden olur; yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

5. bir şeyin temel ögesi

   Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama, asıl kriz şirketin kendi özünde. - A. Gündüz

Çekimleme

öz adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	öz	özler
belirtme	özü	özleri
yönelme	öze	özlere
bulunma	özde	özlerde
ayrılma	özden	özlerden
tamlayan	özün	özlerin

Eş anlamlılar

• (felsefe): * (kuvvetli, kıvamlı bölüm): ekstre, hülasa
• (kuvvetli, kıvamlı bölüm/çıbanlardaki parça): zübde
• (çıbanlardaki parça): künh

Karşıt anlamlılar

• (felsefe): vâroluş

Çeviriler

• Azerice: doğma (az), öz (az)
• Eski Türkçe: öd, tögi
• Fince: sisin (fi), silmu (fi)
• İngilizce: gist (en), pith (en), core (en)
• İngilizce: [Girdi?]tpos

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Türkmence: ciğerbent (tk)

Alt kavramlar

• (kuvvetli, kıvamlı bölüm): bal özü, budak özü, diş özü, kaçık öz, karaciğer özü, mantar özü, meyve özü, mısır özü, odun özü

Sözcük birliktelikleri

• öz bağışıklık, öz belirtim, öz beslenme, öz denetim, öz devim, öz devinim, öz dışı, öz dikeni, öz direnç, öz eleştiri, öz geçmiş, öz güven, öz ısı, öz ışın, öz indükleme, öz itme, öz kaynak, öz kedi balığıgiller, öz kesit, öz odun, öz öğrenim, öz saygı, öz su, öz tahta, öz yapı, öz yaşam, öz yönetim

Türetilmiş kavramlar

• özbeöz, özdeyiş, özezer, özgeçmiş, özişler, özveren, özveri, özsever

Adıl

1. kendi, zat

   Bir od düştü yanar tatlı özüme; dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

Çeviriler

• Fince: itse (fi)
• İngilizce: [Girdi?]tpos

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: själv (sv)
• Kürtçe: xwe (ku)

Ön ad

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
öz	daha öz	en öz

1. kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

   Size öz evladım gibi davranacağım. - A. Kulin

2. içine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan

Eş anlamlılar

• (karışmamış): arı, saf

Çeviriler

• Fince: aito (fi), alkuperäinen (fi), puhdas (fi)
• İngilizce: [Girdi?]tpos

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "öz"

Atasözleri

• Ağrılarda göz ağrısı, her kişinin öz ağrısı

Sözcük birliktelikleri

• öz kardeş

Azerice

Diğer yazılışlar
Kiril	өз
Latin	öz
Arap	اۆز‏

Köken

Eski Türkçe 𐰇𐰕‏ (öz)

Adıl

1. kendi

Çağatayca

Ad

1. akraba, cuher, iç, kalb
2. bir kabile ismi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe öz

Ad

1. öz

Kaynaklar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarca

Ön ad

1. asıl , esas

Alt kavramlar

özü : kendisi

Kürtçe

Ad

1. öz