birlik

Türkçe

Köken

bir + -lik

Söyleniş

• IPA^(anahtar): biɾˈlic
• Heceleme: bir‧lik

Ad

birlik (belirtme hâli birliği, çoğulu birlikler)

1. bağlantı, bağlılık, benzerlik
2. bir arada olma durumu

   Türk milletinin birliği.

3. (askeriye) bölük, tabur, alay v.s. bir bütün sayılan topluluk

   Birliğine dönerken karısını kendi anasının babasının yanına bıraktı. - N. Cumalı

4. (din) tek, bir olma durumu

   Tanrı'nın birliğine inanır.

5. (edebiyat) konunun bir ana düşünce çevresinde toplanması
6. (felsefe) bölünmezliği içeren yalın bütün
7. (müzik) en büyük değerdeki nota, dört dörtlük
8. (politika, sosyoloji) belli bir topluluğun yararlarını korumak için kurulmuş dernek

   Mühendisler birliği. Öğretmenler birliği.

9. (ayaktopu, kentbilim) Türlü kurumların, bölgelerin ya da ülkelerin kendi aralarında oluşturdukları ve bağlı bulundukları topluluk, federasyon

Eş anlamlılar

• (bağlantı, bağlılık, benzerlik; bir arada olma durumu): vahdet
• (tek, bir olma durumu): vahdaniyet

Alt kavramlar

• (bağlantı, bağlılık, benzerlik; bir arada olma durumu): dil birliği, ülkü birliği
• (belli bir topluluğun yararlarını korumak için kurulmuş dernek): Avrupa Birliği, talebe birliği, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği

Atasözleri

• Mısıra yağmur geliyor demişler; Çapan birlik mi? demiş
• Nerede birlik, orada dirlik

Deyimler

• ağız birliği

Kelime birliktelikleri

• birlik ve beraberlik

Türetilmiş kavramlar

• birlikçe, birlikçi, birlikçik, birlikken, birlikle, birlikli, birlikse, birliksiz

İlgili kelimeler

• birleşmiş

Çeviriler

politika: birlik

• Azerice: birlik (az)
• Fince: ykseys (fi)
• İngilizce: oneness (en), union (en)
• Tatarca: berdämlek (tt), berlek (tt)
• Türkmence: birlik (tk), soýuz (tk)

Ön ad

birlik (karşılaştırma daha birlik, üstünlük en birlik)

1. (din) bir taneden oluşmuş, bir tane alabilen

   Birlik cezve.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "birlik"

Ek okumalar

• Vikipedi'de birlik

Azerice

Ad

birlik

1. birlik

Türkmence

Ad

birlik

1. birlik