esas

Türkçe

[e·sa:s]

Köken

Arapça

Ad

esas (belirtme hâli esası, çoğulu esaslar) -sı

1. bir şeyin özünü oluşturan ana öge, temel
2. bir iş veya sözde doğru biçim

   Bu işin esası böyle değil.

Çeviriler

• Almanca: [Girdi?]tpos
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: perusta (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Özbekçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: [Girdi?]tpos

Ön ad

esas (karşılaştırma daha esas, üstünlük en esas)

1. ana, temel olarak alınan, başlıca, asal, esasi

   Esas düşünce.

   Esas görev.

Çeviriler

• Almanca: [Girdi?]tpos
• Arnavutça: [Girdi?]tpos
• Estonca: [Girdi?]tpos
• Fince: varsinainen (fi)
• Fransızca: [Girdi?]tpos
• Hollandaca: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Özbekçe: [Girdi?]tpos
• Rusça: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "esas"