öge

Türkçe

Ad

öge (belirtme hâli ögeyi, çoğulu ögeler)

[1] bir bütünü oluşturan, bütünden ayrıştırıldığında da kendi başına anlam taşıyan parça, unsur, uzuv

[2] başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur, uzuv

[3] gerekçe, araç

O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretleridir. - N. Cumalı

[4] (kimya) birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman

[5] (dil bilimi) bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri

[6] (toplum bilimi, mantık) bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri

Deyimler

ağ öğesi, besin ögesi, ekin öğesi, ineç öğesi, menü ögesi, rasyon ögesi, resim ögesi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "öge"

Çeviriler

• Almanca: Element (de)
• Arnavutça: element (sq)
• Arapça: عُنْصر‏‎ (ar)
• Bretonca: elfenn (br)
• Esperanto: elemento (eo)
• Farsça: عنصر‏‎ (fa), ماده‏‎ (fa), جسم‏‎ (fa)
• Fince: osa (fi)
• Galce: elfen (cy)
• Galiçyaca: elemento (gl)
• İngilizce: element (en)
• İspanyolca: elemento (es)
• İsveççe: element (sv)

• İtalyanca: elemento (it)
• Katalanca: element (ca)
• Latince: elementum (la)
• Macarca: elem (hu)

Eski Türkçe

Ad

[1] çok akıllı, yaşlı kimse, ulusun büyüğü