öge

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	öge	ögeler
Belirtme (-i)	ögeyi	ögeleri
Yönelme (-e)	ögeye	ögelere
Bulunma (-de)	ögede	ögelerde
Çıkma (-den)	ögeden	ögelerden
Tamlayan	ögenin	ögelerin

öge -si

Anlamlar

[1] bir bütünü oluşturan, bütünden ayrıştırıldığında da kendi başına anlam taşıyan parça, unsur, uzuv

[2] başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur, uzuv

[3] gerekçe, araç

O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretleridir. - N. Cumalı

[4] (kimya) birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman

[5] (dil bilimi) bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri

[6] (toplum bilimi, mantık) bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri

Deyimler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

ağ öğesi, [[besin ögesi], ekin öğesi, ineç öğesi, menü ögesi, rasyon ögesi, resim ögesi

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "öge"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Element (de) Arnavutça: [1] element (sq) Arapça: [1] عُنْصر (ar) Bretonca: [1] elfenn (br) Esperanto: [1] elemento (eo) Farsça: [1] عنصر (fa), ماده (fa), جسم (fa) Fince: [1] osa (fi) Galce: [1] elfen (cy) Galiçyaca: [1] elemento (gl) İngilizce: [1] element (en) İspanyolca: [1] elemento (es) İsveççe: [1] element (sv) İtalyanca: [1] elemento (it) Katalanca: [1] element (ca) Latince: [1] elementum (la) Macarca: [1] elem (hu)

Eski Türkçe

Ad

Anlamlar

[1] çok akıllı, yaşlı kimse, ulusun büyüğü