akraba

Ayrıca bakınız: hısım, kandaş, yakın

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): akɾaˈba:, çoğulu IPA^(anahtar): akɾaba:ˈlaɾ

Heceleme

Heceleme: ak‧ra‧ba

Köken

Arapça قريب‎ (qari:b(un))'un çoğulu أقرباء‎ (ʔaqraba:(u))'dan gelir

Ad

akraba (belirtme hâli akrabayı, çoğulu akrabalar) -sı

1. (hukuk, aile) kan veya evlilik yoluyla birbirine bağlı olan kişiler

   Geceleyin, babam, amcam, akrabamız, hepsi istasyonda idiler. - Y. K. Beyatlı

2. oluşma yönünden aynı kaynağa dayanan şeyler
3. biri diğerinin sonucu olan şeyler

   Zulüm zorbalıkla akrabadır.

Deyimler

hısım akraba, sıhrî akraba

Sözcük birliktelikleri

• akraba-i talukat

Türetilmiş kavramlar

• akrabalı, akrabasız, akrabayla

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Verwandte (de), Verwandter (de) e
• Arapça: أقربا‎ (ar)
• Azerice: əqraba (az), əqrəba (az), qohum (az)
• Danca: slægtning (da)
• Estonca: sugulane (et)
• Felemenkçe: ouder (nl)
• Fince: sukulainen (fi)
• Fransızca: parentèle (fr) e
• İngilizce: relative (en), kindred (en)
• İspanyolca: pariente (es) e
• İsveççe: släkting (sv) g
• İtalyanca: parente (it)
• Kırım Tatarca: tuvgan (crh)
• Kırgızca: туууган (ky) (tuuugan)
• Kürtçe: eqrebe (ku), kesûkar (ku), lêzim (ku)
• Lehçe: krewny (pl)
• Macarca: rokon (hu)
• Norveççe: slektning (no)
• Özbekçe: qardosh (uz), qarindosh (uz), qorindosh (uz), urugʻ (uz)
• Portekizce: parente (pt)
• Rusça: родственник (ru) (rodstvennik)
• Savahili dili: jamaa (sw)
• Yunanca: συγγενής (el) (syngenís)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "akraba" maddesi