akraba

Ayrıca bakınız: hısım, kandaş, yakın

Türkçe

Söyleniş

IPA: akɾaˈba:, çoğulu IPA: akɾaba:ˈlaɾ

Heceleme

Heceleme: ak·ra·ba

Köken

Arapça قريب‏ (qari:b(un))'un çoğulu أقرباء‏ (ʔaqraba:(u))'dan gelir

Ad

akraba (belirtme hâli akrabayı, çoğulu akrabalar)

1. (hukuk, aile) kan veya evlilik yoluyla birbirine bağlı olan kimseler

   Geceleyin, babam, amcam, akrabamız, hepsi istasyonda idiler. - Y. K. Beyatlı

2. oluşma yönünden aynı kaynağa dayanan şeyler
3. biri diğerinin sonucu olan şeyler

   Zulüm zorbalıkla akrabadır.

Deyimler

sıhrî akraba

Çeviriler

• Almanca: Verwandte (de), Verwandter (de) e
• Arapça: أقربا‏‎ (ar)
• Azerice: əqraba (az), əqrəba (az), qohum (az)
• Fince: sukulainen (fi)
• Fransızca: parent (fr) d
• Hollandaca: familie (nl)
• İngilizce: relative (en), kindred (en)
• İspanyolca: pariente (es) e
• İsveççe: släkting (sv)
• İtalyanca: parente (it)

• Kırım Tatarca: tuvgan (crh)
• Kürtçe: eqrebe (ku), kesûkar (ku), lêzim (ku)
• Macarca: rokon (hu)
• Norveççe: slektning (no)
• Rusça: родственник (ru) (rodstvennik)
• Savahili dili: jamaa (sw)

Sözcük birliktelikleri

• akraba-i talukat

Türetilmiş kavramlar

• akrabalı, akrabasız, akrabayla

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "akraba"