çıban

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Ad

çıban (belirtme hâli çıbanı, çoğulu çıbanlar)

1. (patoloji) vücudun herhangi bir yerinde oluşan ve çoğu, deride şişkinlik, kızartı, ağrı ve ateş ile kendini gösteren irin birikimi, baş

   Bir sinek vardır, sokarsa habis çıban yapar, tedavisi zordur. - R. H. Karay

   Çıbanın gözü.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "çıban" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Abszess (de)
• Azerice: çiban (az)
• Estonca: paise (et)
• Fince: paise (fi)
• Fransızca: abcès (fr)
• Gagavuzca: çıban (gag)
• İbranice: פורונקל‎ (he) (foronkel)
• İngilizce: abscess (en), boil (en)
• İspanyolca: absceso (es) e
• Kırgızca: çıykan (ky)
• Macarca: tályog (hu)
• Tatarca: çuan (tt)
• Yunanca: απόστημα (el) (apóstima)

Atasözleri

Kurcalama sivilceyi çıban edersin

Kurcalama sivilceyi, çıban edersin

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

çıban

[1] çıban

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki