نفس
|
Ayrıca bakınız: نقس |
Arapça[değiştir]
Köken[değiştir]
Ana Semitik dili נֶפֶשׁ (néfesh), 𒍣 (“gırtlak, hayat”), נַפְשָׁא/ܢܲܦܫܵܐ (nap̄šā), 𐎐𐎔𐎌 (npš) ile soydaştır.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
نَفْسٌ (nefsün) e (çoğul نُفُوس (nüfūs) veya أَنْفُس (ʾenfüs))
- aynı
- can
- M.S. 609–632, Kur'an, 5:45
وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ ف۪يهَٓا اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِۙ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّۙ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌۜ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِه۪ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُۜ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾ – Onda [Tevrat’ta] şunu da yazdık: Cana can, göze göz, buruna burun, kulağa kulak, dişe diş kısas edilir. Yaralar da kısasa tabidir. Kim de bu hakkını bağışlar, sadakasına sayarsa o, kendisi için kefaret olur. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler, zâlimlerin ta kendileridir.
- M.S. 609–632, Kur'an, 5:45
- kendi, nefs (2. çoğulla)
- nefes
Kaynakça[değiştir]
Farsça[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
نفس (alfabe çevirisi gerekiyor)
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
نفس (nefes)
Ad[değiştir]
نفس (nefs)