نفس
Görünüm
![]() |
Ayrıca bakınız: نقس |
Arapça
[düzenle]Köken
[düzenle]Ana Semitik dili נֶפֶשׁ (néfesh), 𒍣 (“gırtlak, hayat”), נַפְשָׁא/ܢܲܦܫܵܐ (nap̄šā), 𐎐𐎔𐎌 (npš) ile soydaştır.
Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]نَفْسٌ (nefsün) d (çoğul نُفُوس (nüfūs) veya أَنْفُس (ʾenfüs))
- aynı
- can
- M.S. 609–632, Kur'an, 5:45
وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ ف۪يهَٓا اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِۙ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّۙ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌۜ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِه۪ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُۜ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾ – Onda [Tevrat’ta] şunu da yazdık: Cana can, göze göz, buruna burun, kulağa kulak, dişe diş kısas edilir. Yaralar da kısasa tabidir. Kim de bu hakkını bağışlar, sadakasına sayarsa o, kendisi için kefaret olur. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler, zâlimlerin ta kendileridir.
- M.S. 609–632, Kur'an, 5:45
- kendi, nefs (2. çoğulla)
- nefes
Kaynakça
[düzenle]Farsça
[düzenle]Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]نفس (alfabe çevirisi gerekiyor)
Osmanlı Türkçesi
[düzenle]Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]نفس (nefes)
Ad
[düzenle]نفس (nefs)
Kategoriler:
- Ana Semitik dili kökenli Arapça sözcükler
- Arapça IPA okunuşu olan sözcükler
- Arapça sözcükler
- Arapça adlar
- Arapça dişil adlar
- Arapça dişil bitişe sahip olmayan dişil sözcükler
- Arapça kökenli Farsça sözcükler
- Farsça sözcükler
- Farsça adlar
- Arapça kökenli Osmanlı Türkçesi sözcükler
- Osmanlı Türkçesi sözcükler
- Osmanlı Türkçesi adlar