ek

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: -ek, -ék, EK, Ek, ek-, ÉK, ék, ᛖᚲ, เอก

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

ek (belirtme hâli eki, çoğulu ekler)

  1. bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça
    eş anlamlısı: ilave
    Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.
  2. bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
    Yazının ekleri.
  3. iki borunun birbirine birleştirildiği yer
  4. sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri
  5. (inşaat) kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi unsurları
    eş anlamlısı: lahika

Çekimleme[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

ek (karşılaştırma daha ek, üstünlük en ek)

  1. eklenmiş, katılmış
    Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. — H. Taner

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Eylem[değiştir]

ek

  1. ekmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Afrikaanca[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ek

Adıl[değiştir]

ek

  1. ben

Antil Kreolü[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ek

Bağlaç[değiştir]

ek

  1. ve

İsveççe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ek

[değiştir]

ek g (belirtme hâli eken, çoğulu ekar)

  1. (ağaçlar, kayıngiller) meşe

Çekimleme[değiştir]

Rohingya dili[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: ek

Sayı adı[değiştir]

ek

  1. bir