ek
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Ad[düzenle]
ek (belirtme hâli eki, çoğulu ekler)
- bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave
- Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.
- iki borunun birbirine birleştirildiği yer
- sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri
- (inşaat) kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika
- bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
- Yazının ekleri.
Çekimleme[düzenle]
ek adının çekimi
Alt kavramlar[düzenle]
Kelime birliktelikleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
ek
|
Ön ad[düzenle]
ek (karşılaştırma daha ek, üstünlük en ek)
Çeviriler[düzenle]
ek
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "ek" maddesi
Eylem[düzenle]
ek
- ekmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
Zıt anlamlılar[düzenle]
Atasözleri[düzenle]
- Ek tohumun hasını, çekme yiyecek yasını
- Er ek, geç ek, tava ek
- Kasımdan on gün evvel ek, on gün sonra ekme
Afrikanca[düzenle]
Adıl[düzenle]
ek
İsveççe[düzenle]
Ad[düzenle]
ek
- (ağaçlar, kayıngiller) meşe
Rohingya dili[düzenle]
Sayı adı[düzenle]
ek