özel

Türkçe

Ön ad

özel

1. yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan, spesiyal

   Aşçının özel yemeği.

2. benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal
3. bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî

   Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta. - N. Cumalı

4. devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı
5. dikkate değer

   Özel bir ilgi gösterdi.

6. ayırt edici bir niteliği olan
7. her zaman görülenden, olağan farklı

   Özel durumları da göz önüne alalım.

Deyimler

özel ad

Çeviriler

• Azerice: xüsusi (az)
• Fince: erityinen (fi), yksityinen (fi)
• Fransızca: spécial (fr)
• İngilizce: special (en), private (en)

• Karaçay Balkarca: ençi (krc)
• Kürtçe: taybet (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "özel"