zamir

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ضمير‎, Arapça ضَمِيْر‎ (ḍamiyr).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /zaˈmiɾ/
• Heceleme: za‧mir

Ad

zamir (belirtme hâli zamiri, çoğulu zamirler)

1. (dil bilimi) belirsizlik, dönüşlülük, işaret, sual ve şahıs kavramları vererek varlıkların yerini tutan sözcük
2. (felsefe) içyüz

Çekimleme

zamir adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		zamir	zamirler
belirtme		zamiri	zamirleri
yönelme		zamire	zamirlere
bulunma		zamirde	zamirlerde
ayrılma		zamirden	zamirlerden
tamlayan		zamirin	zamirlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	zamirim	zamirlerim
	belirtme	zamirimi	zamirlerimi
	yönelme	zamirime	zamirlerime
	bulunma	zamirimde	zamirlerimde
	ayrılma	zamirimden	zamirlerimden
	tamlayan	zamirimin	zamirlerimin
2. tekil	yalın	zamirin	zamirlerin
	belirtme	zamirini	zamirlerini
	yönelme	zamirine	zamirlerine
	bulunma	zamirinde	zamirlerinde
	ayrılma	zamirinden	zamirlerinden
	tamlayan	zamirinin	zamirlerinin
3. tekil	yalın	zamiri	zamirleri
	belirtme	zamiriyi	zamirlerini
	yönelme	zamiriye	zamirlerine
	bulunma	zamiride	zamirlerinde
	ayrılma	zamiriden	zamirlerinden
	tamlayan	zamirinin	zamirlerinin
1. çoğul	yalın	zamirimiz	zamirlerimiz
	belirtme	zamirimizi	zamirlerimizi
	yönelme	zamirimize	zamirlerimize
	bulunma	zamirimizde	zamirlerimizde
	ayrılma	zamirimizden	zamirlerimizden
	tamlayan	zamirimizin	zamirlerimizin
2. çoğul	yalın	zamiriniz	zamirleriniz
	belirtme	zamirinizi	zamirlerinizi
	yönelme	zamirinize	zamirlerinize
	bulunma	zamirinizde	zamirlerinizde
	ayrılma	zamirinizden	zamirlerinizden
	tamlayan	zamirinizin	zamirlerinizin
3. çoğul	yalın	zamiri zamirleri
	belirtme	zamiriyi zamirlerini
	yönelme	zamiriye zamirlerine
	bulunma	zamiride zamirlerinde
	ayrılma	zamiriden zamirlerinden
	tamlayan	zamirinin zamirlerinin

Üst kavramlar

• (dil biliminde bir söz türü): adıl

Üst kavramlar

• (dil biliminde bir söz türü): kelime türü

Yan kavramlar

dil biliminde bir söz türü

• ad
• bağlaç
• belirteç
• eylem
• ilgeç
• ön ad
• ünlem

Alt kavramlar

dil biliminde bir söz türü

• belirtili zamir
• belirtisiz zamir
• dönüşlü zamir
• işaret zamiri
• sahiplik zamiri
• sual zamiri
• şahıs zamiri

Türetilmiş kavramlar

dil biliminde bir söz türü

• zamirce
• zamirci
• zamircik
• zamirken
• zamirle
• zamirleşme
• zamirli
• zamirse
• zamirsiz

Çeviriler

dil biliminde bir söz türü

• Afrikanca: voornaamwoord (af)
• Almanca: Fürwort (de) n, Pronomen (de) n

  İsviçre Almancası: Pronomen (als) n

• Arapça: ضَمِير‎ (ar) e (ḍamīr)
• Arnavutça: përemri (sq)
• Asturyasça: pronome (ast) e
• Azerice: əvəzlik (az)
• Başkurtça: алмаш (ba) (almaş)
• Bulgarca: местоимение (bg) (mestoimenie)
• Çekçe: pronomen (cs), zájmeno (cs)
• Çince: 代詞 (zh)
• Danca: stedord (da), pronomen (da)
• Endonezce: kata ganti (id)
• Ermenice: դերանուն (hy) (deranun)
• Esperanto: pronomo (eo)
• Estonca: asesõna (et), pronoomen (et)
• Faroe dili: fornavn (fo)
• Farsça: ضمیر‎ (fa) (zamir), پیشنام‎ (fa) (pishnam)
• Felemenkçe: voornaamwoord (nl)
• Fince: asemosana (fi), pronomini (fi)
• Fransızca: pronom (fr) e
• Frizce: foarnamwurd (fy)
• Galiçyaca: pronome (gl) e
• Gürcüce: ნაცვალსახელი (ka) (nacvalsaxeli)
• Hırvatça: zamjenica dişil
• İngilizce: pronoun (en)
• İnterlingua: pronomine (ia)
• İspanyolca: pronombre (es) e
• İsveççe: pronomen (sv) n
• İtalyanca: pronome (it)
• İzlandaca: fornafn (is) n
• Japonca: 代名詞 (ja) [daimeishí], だいめいし (ja)
• Katalanca: pronom (ca)
• Korece: 대명사 (ko) (daemyeongsa)
• Kürtçe: cînav (ku) d, pronav (ku), zemîr (ku) e
• Latince: pronomen (lt)
• Lehçe: zaimek (pl) e
• Letonca: vietniekvārds (lv)
• Macarca: névmás (hu)
• Maltaca: pronom (mt)
• Norveççe: pronomen (no) n
• Osmanlı Türkçesi: ضمير‎ (ota)
• Papiamentu dili: pronòmber (pap)
• Portekizce: pronome (pt)
• Rumence: pronume (ro)
• Rusça: местоимение (ru) n (mestoimeniye)
• Slovence: zaimek (sl)

  Kırım Tatarcası: zamir (crh)

• Tayca: สรรพนาม (th) (sàp-pá-naam)
• Türkmence: çalyşma (tk)
• Ukraynaca: займенник (uk) (zajmennyk)
• Yunanca: αντωνυμία (el) d (antonymía)
• Zazaca: zamir (diq)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zamir" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de zamir

Kırım Tatarca

Ad

zamir

1. (dil bilimi) zamir, adıl

Zazaca

Ad

zamir

1. (dil bilimi) zamir, adıl