can

Ayrıca bakınız: Can, Çan, çan

Türkçe

Söyleniş

IPA: ˈd͡ʒan

Heceleme

Heceleme: can

Köken

Farsça جان‏‎ (fa) cân

Ad

can (belirtme hâli canı, çoğulu canlar)

1. insan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
2. yaşama, hayat

   Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. - R. N. Güntekin

3. güç, dirilik

   Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu. - M. Ş. Esendal

4. kişi, birey

   Benimle beraber dört canız. - F. R. Atay

5. insanın kendi varlığı, özü

   Sağa sola kaçıştık da, canımızı dar kurtardık. - N. Hikmet

6. gönül

   Çirkin bana kurban, ben de güzele. Can sever güzeli, maldan ziyade. - Karacaoğlan

7. bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi

   Şeyh çıkınca oradaki canlar da sırasıyla yürüyüp kapıya gelince dönüp baş kestikten sonra dışarı çıkarlar. - A. H. Çelebi

Deyimler

Azrail'e bir can borcu olmak, can acısı, can atmak, can borcunu ödemek, can çabası, can ciğer, can güvenliği, can kulağı ile dinlemek, can noktası, can pazarı, can simidi, canla başla çalışmak, daha iyisi can sağlığı,, seninki can da benimki patlıcan mı?

Çeviriler

• Azerice: can (az)
• Fince: sielu (fi)
• İngilizce: soul (en), life (en), being (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Tatarca: can (tt)
• Türkmence: caan (tk)

Ön ad

can

1. çok içten, sevimli, sevilen, şirin

   Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi. - T. Buğra

Çeviriler

• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "can"

Atasözleri

• Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil
• Can boğazdan gelir
• Can bostanda bitmez
• Can candan şirindir
• Can canın yoldaşıdır
• Can ciğerden tatlı
• Can cümleden aziz
• Can boğazdan gelir
• Can cümleden azizdir
• Can çıkmayınca huy çıkmaz
• Canı acıyan eşek,atı geçer
• Canı kaymak isteyen,mandayı yanında taşır

Azerice

Ad

can

1. can

Gagavuzca

Köken

Farsça djan

Ad

can

1. can

Galiçyaca

Ad

can

1. (köpekgiller, evcil hayvanlar) köpek, it

İngilizce

Yardımcı eylem

can (geçmiş zaman: could, olumsuz: can not,cannot veya can't)

[1] bir şeyi yapabilmek, yapmaya gücü, yeteneği veya imkanı olmak.

[2] bir şeyi yapmaya hakkı veya yetkisi, izni olmak.

[3] birisinden bir şey yapmasını isterken kullanılır. -ebilir misin.

Örnekler

[1] They can run fast.

[1] I could hear footsteps.

[2] You can use the phone.

[3] Can you open the window?

Eş anlamlılar

[3] may

Oksitanca

Ad

can

1. (köpekgiller) köpek

Tatarca

Ad

can

1. can