cansız
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ön ad[düzenle]
cansız (karşılaştırma daha cansız, üstünlük en cansız)
- [1] canını yitirmiş, ölmüş
- Cansız bir kuş.
- [2] canlı olmayan (varlık), camit
- [3] ilgi uyandırmayan, sönük
- Cansız bir anlatış.
- [4] durgun
- Bu yıl buğday piyasası biraz cansız.
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "cansız"
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Belirteç[düzenle]
cansız
- [1] güçsüz, mecalsiz bir biçimde
- Nil'in deminden beri avucumun içinde cansız duran eli kımıldadı, parmaklarımı sıkıyor. - R. H. Karay
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
|
Tatarca[düzenle]
Ön ad[düzenle]
cansız
- [1] cansız