çok

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈt͡ʃoc/
• IPA^(anahtar): çok

Belirteç

çok

1. aşırı şekilde, fazla

   Biz çocuklar evimizi çok beğendik. - A. Kutlu

Deyimler

• köprünün altından çok sular aktı

Karşıt anlamlılar

• az

Türetilmiş kavramlar

• birçok

Çeviriler

aşırı bir biçimde

• Almanca: sehr (de)
• Fince: hyvin (fi), kovin (fi), paljon (fi)
• Fransızca: beaucoup (fr), très (fr)
• Gagavuzca: çok (gag)
• İsveççe: mycket (sv)

Ön ad

çok (karşılaştırma daha çok, üstünlük en çok)

1. değer, derece, kemiyet, nicelik, güç, sayı v.s. bakımından büyük ve aşırı olan

   Bana matematik çok kolay geldi. - F. R. Atay

Sözcük birliktelikleri

• çok anlamlı, çok bilmiş, çok hücreli, çok katlı, çok mânâlı, çok sesli, çok şükür, çok uluslu, çok yönlü

Türetilmiş kavramlar

• çokbilmiş

Deyimler

• çoğu zarar, azı karar

Çeviriler

büyük ve aşırı olan

• Almanca: viel (de)
• Arapça: كَثِير‎ (ar) (kes̱īr)
• Çağatayca: اوك‎ (chg) (ok)
• Fince: lukuisa (fi)
• Özbekçe: ko'p (uz)
• Tatarca: küp (tt)

  Kırım Tatarcası: çoq (crh), köp (crh), ziyade (crh)

• Türkmence: köp (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çok"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈt͡ʃoc/
• IPA^(anahtar): çok

Belirteç

çok

1. çok

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki