çok

Türkçe

Söyleniş

• IPA: ˈt͡ʃoc

Belirteç

çok

1. aşırı bir biçimde, fazla

   Biz çocuklar evimizi çok beğendik. - A. Kutlu

Deyimler

• köprünün altından çok sular aktı

Çeviriler

aşırı bir biçimde

• Almanca: viel (de), sehr (de)
• Fince: hyvin (fi), kovin (fi), paljon (fi)
• Gagavuzca: çok (gag)
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Karşıt anlamlılar

• az

Ön ad

çok (karşılaştırma daha çok, üstünlük en çok)

1. sayı, miktar, kıymet, güç, derece v.s. bakımından büyük ve aşırı olan

   Bana matematik çok kolay geldi. - F. R. Atay

Türetilmiş kavramlar

• çokbilmiş

Sözcük birliktelikleri

• çok anlamlı
• çok hücreli
• çok sesli
• çok uluslu
• çok yönlü
• çok bilmiş
• çok şükür

Deyimler

• çoğu zarar, azı karar

Çeviriler

büyük ve aşırı olan

• Arapça: كَثِير‏‎ (ar) (kes̱īr)
• Fince: lukuisa (fi)
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: mycket (sv)

• Kırım Tatarca: çoq (crh), köp (crh), ziyade (crh)
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Özbekçe: ko'p (uz)
• Tatarca: küp (tt)
• Türkmence: köp (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çok"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Belirteç

çok

1. çok

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki