çan

Ayrıca bakınız: CAN, Can, Çan, can

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈt͡ʃan/
• Heceleme: çan

Ad

çan (belirtme hâli çanı, çoğulu çanlar)

1. (aletler) İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden alet

   Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı. — Falih Rıfkı Atay

Çekimleme

çan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		çan	—
belirtme		çan'ı	—
yönelme		çan'a	—
bulunma		çan'da	—
ayrılma		çan'dan	—
tamlayan		çan'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	çan'ım	—
	belirtme	çan'ımı	—
	yönelme	çan'ıma	—
	bulunma	çan'ımda	—
	ayrılma	çan'ımdan	—
	tamlayan	çan'ımın	—
2. tekil	yalın	çan'ın	—
	belirtme	çan'ını	—
	yönelme	çan'ına	—
	bulunma	çan'ında	—
	ayrılma	çan'ından	—
	tamlayan	çan'ının	—
3. tekil	yalın	çan'ı	—
	belirtme	çan'ıyı	—
	yönelme	çan'ıya	—
	bulunma	çan'ıda	—
	ayrılma	çan'ıdan	—
	tamlayan	çan'ının	—
1. çoğul	yalın	çan'ımız	—
	belirtme	çan'ımızı	—
	yönelme	çan'ımıza	—
	bulunma	çan'ımızda	—
	ayrılma	çan'ımızdan	—
	tamlayan	çan'ımızın	—
2. çoğul	yalın	çan'ınız	—
	belirtme	çan'ınızı	—
	yönelme	çan'ınıza	—
	bulunma	çan'ınızda	—
	ayrılma	çan'ınızdan	—
	tamlayan	çan'ınızın	—
3. çoğul	yalın	çan'ı —
	belirtme	çan'ıyı —
	yönelme	çan'ıya —
	bulunma	çan'ıda —
	ayrılma	çan'ıdan —
	tamlayan	çan'ının —

Eş anlamlılar

• kampana

Üst kavramlar

• alet

Alt kavramlar

• cankurtaran çanı, kilise çanı

Deyimler

• (birinin) çanına ot tıkamak, (birinin) çanına ot tıkmak,

Kelime birliktelikleri

• çan çan, çan çiçeği, çan kulesi

Türetilmiş kavramlar

• çanca, çancı, çancık, çanken, çanla, çanlı, çansa, çansız

Çeviriler

çan

• Almanca: Glocke (de) d
• İngilizce: bell (en)
• İsveççe: klocka (sv) g
• Norveççe:

  Bokmål: klokke (no) e d

• Tatarca: çañ (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "çan" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de çan

Gagavuzca

Köken

Farsça chang

Söyleniş

• Heceleme: çan

Ad

çan

1. (aletler) çan

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki