İçeriğe atla

çan

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: CAN, Can, Çan, can

Türkçe

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]

çan (belirtme hâli çanı, çoğulu çanlar)

  1. (aletler) İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden alet
    Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı. — Falih Rıfkı Atay

Çekimleme

[değiştir]

Eş anlamlılar

[değiştir]

Üst kavramlar

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Deyimler

[değiştir]

Kelime birliktelikleri

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Farsça chang

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: çan

çan

  1. (aletler) çan

Kaynakça

[değiştir]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki