has

Ayrıca bakınız: HAS, Haś, hás, hās, hãš, hås

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi خاص‎, o da Arapça خَاصّ‎ (ḫāṣṣ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈhas/
• Heceleme: has

Ön ad

has (karşılaştırma daha has, üstünlük en has)

1. hükümdara âit olan

   Has ahır. Has bahçe.

2. iyi vasıfları kendinde toplamış olan
3. katışıksız, en iyi cinsten, saf

   Has gümüş.

4. âit olan

   Her medeniyet kendine has değerleri gerçekleştirerek insanlığın ortak hazinesini zenginleştirir. — C. Meriç

5. (tarih) başmaklık

Eş anlamlılar

• (âit olan): özgü

Çeviriler

has

• Arapça: خَاصّ‎ (ar) e (ḫāṣṣ)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: خاص‎ (ota),

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "has" maddesi

İngilizce

Söyleniş

• dinle (ABD aksanı)

  (dosya)

Eylem

has

1. 3. tekil şahıslar için have

Macarca

Ad

has

1. (anatomi) karın