has
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
- Osmanlı Türkçesi خاص, o da Arapça خَاصّ (ḫāṣṣ).
Söyleniş[düzenle]
Ön ad[düzenle]
has (karşılaştırma daha has, üstünlük en has)
- hükümdara âit olan
- Has ahır. Has bahçe.
- iyi vasıfları kendinde toplamış olan
- katışıksız, en iyi cinsten, saf
- Has gümüş.
- âit olan
- Her medeniyet kendine has değerleri gerçekleştirerek insanlığın ortak hazinesini zenginleştirir. — C. Meriç
- (tarih) başmaklık
Eş anlamlılar[düzenle]
- (âit olan): özgü
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "has" maddesi
İngilizce[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
dinle (ABD aksanı) (dosya)
Eylem[düzenle]
has
- 3. tekil şahıslar için have
Macarca[düzenle]
Ad[düzenle]
has
- (anatomi) karın