has
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi خاص, o da Arapça خَاصّ (ḫāṣṣ).
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
has (karşılaştırma daha has, üstünlük en has)
- hükümdara âit olan
- Has ahır. Has bahçe.
- iyi vasıfları kendinde toplamış olan
- katışıksız, en iyi cinsten, saf
- Has gümüş.
- âit olan
- Her medeniyet kendine has değerleri gerçekleştirerek insanlığın ortak hazinesini zenginleştirir. — C. Meriç
- (tarih) başmaklık
Eş anlamlılar[değiştir]
- (âit olan): özgü
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "has" maddesi
İngilizce[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
dinle (ABD aksanı) (dosya)
Eylem[değiştir]
has
- 3. tekil şahıslar için have
Macarca[değiştir]
Ad[değiştir]
has
- (anatomi) karın