karı

Ayrıca bakınız: kari

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ka·rı

Köken 1

Eski Türkçe

Ad

karı (belirtme hâli karıyı, çoğulu karılar)

1. (aile) bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın, eş, refika, zevce, avrat

   Analar ağlıyor, nişanlılar ağlıyor, karılar ağlıyordu, fakat Saliha kadın buna alışmıştı. - Halide Edip Adıvar

2. (kaba konuşma) kadın, avrat
3. (halk ağzı) ihtiyar, yaşlı

Çekimleme

karı adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	karı	karılar
belirtme	karıyı	karıları
yönelme	karıya	karılara
bulunma	karıda	karılarda
ayrılma	karıdan	karılardan
tamlayan	karının	karıların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	karım	karılarım
2. tekil (senin)	karın	karıların
3. tekil (onun)	karısı	karıları
1. çoğul (bizim)	karımız	karılarımız
2. çoğul (sizin)	karınız	karılarınız
3. çoğul (onların)	karısı karıları

Üst kavramlar

• dul karı, kara karı, katır karı, şirret karı

Deyimler

dul karı beslediği, dul karı çocuğu, dul karı kömleği, karı ağızlı, karı ağızlılık, karı gibi, karı kayı, karı kız milleti, karı koca, karı kocalık,

• karı kurı

Atasözleri

• Ana yılan, sözü yalan, karı çiçek, sözü gerçek
• Ergene karı boşaması kolay

Çeviriler

erkeğin eşi

• Almanca: Weib (de) n, Ehefrau (de) d
• Azerice: arvad (az)
• Baskça: emazte (eu)
• Bretonca: gwreg (br), pried (br)
• Boşnakça: supruga (bs)
• Çekçe: manželka (cs)
• Danca: kone (da)
• Esperanto: edzino (eo)
• Estonca: naine (et), abielunaine (et)
• Fince: vaimo (fi), aviovaimo (fi)
• Fransızca: épouse (fr) d
• Gagavuzca: karı (gag)
• Galce: gwraig (cy)
• Guarani dili: tembireko (gn)
• Hırvatça: supruga (hr)
• Hollandaca: echtgenote (nl)
• İngilizce: wife (en)
• İrlandaca: bean chéile (ga)
• İspanyolca: esposa (es)
• İsveççe: hustru (sv), maka (sv), fru (sv)

• İtalyanca: moglie (it)
• İzlandaca: kona (is)
• Japonca: 妻 (ja)
• Katalanca: muller (ca)
• Keçuva dili: warmi (qu)
• Kürtçe: daya (qu)
• Latince: uxor (la)
• Lehçe: żona (pl)
• Macarca: feleség (hu)
• Norveççe: kone (no)
• Portekizce: mulher (pt), esposa (pt)
• Rumence: soţie (ro)
• Sicilyaca: mugghieri (scn)
• Slovakça: manželka (sk)
• Venedikçe: mojere (vec), mugere (vec)

Köken 2

kar + -ı

Ad

1. kar adının belirtme hâli, üçüncü tekil şahıs belirtme hâli.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "karı"

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

karı

1. (aile) karı

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. arşın

Kumanca

Ad

karı

1. arşın