İçeriğe atla

karı

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kari, kârı

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

Köken 1

[düzenle]
kar +

karı

  1. kar (ad) sözcüğünün çekimi:
    1. belirtme tekil
    2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
    3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

Köken 2

[düzenle]
Eski Türkçe

karı (belirtme hâli karıyı, çoğulu karılar), sahiplik şekli karı -sı

  1. (aile) bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın
    Analar ağlıyor, nişanlılar ağlıyor, karılar ağlıyordu, fakat Saliha kadın buna alışmıştı. Hâlide Edib Adıvar
  2. (halk ağzı) ihtiyar, yaşlı kadın
  3. (kaba konuşma) kadın

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]
  • (bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın): , refika, zevce
  • (bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın; kaba konuşma): avrat

Üst kavramlar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Ayrıca bakınız

[düzenle]
Akrabalık [değiştir]
amca (emmi) · amca oğlu (emmizade) · amcazade · anne(ana) · baba · büyük anne (nene) · büyük baba (dede) · dayı · dayızade · dede · elti · enişte · erkek kardeş (birader) · görümce · hala · hanımanne · kardeş (kardaş) · karı · kaynana (kayınvalide) · kaynata (kayınpeder) · kayınbaba · kayınbirader · kız kardeş (bacı) · nine · teyze · teyzezade · yeğen
Çeviriler
[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]

Eski Türkçe

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: ka‧rı

karı

  1. (aile) karı

Karaçay-Balkarca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. arşın

Kumanca

[düzenle]

karı

  1. arşın