kabul
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
kabul (belirtme hâli kabulu, çoğulu kabullar)
- bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma
- Her mihnet kabulüm yeter ki. Gün eksilmesin penceremden. - C. S. Tarancı
- konukları veya işi olanları yanına, katına alma
- Başımı kaşıyacak vaktim yok. Kabul saatlerine dikkat oluna! - N. Hikmet
- sunulan bir şeyi, armağanı alma
- bir öneriyi uygun bulma, onaylama
- bir yere alınma
- Okula kabulüm için dilekçe verdim.
- (işletmecilik) akseptans
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kabul" maddesi
Atasözleri[değiştir]
- Gökten ne yağdı da yer kabul etmedi
- İtin duası kabul olsa gökten kemik yağar
- Kabul olunmayacak duaya amin denmez
- Köylü, misafir kabul etmeyiz demez, konacak konak yoktur der
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
- Arapça qabul
Ad[değiştir]
kabul
- kabul
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki