al

Ayrıca bakınız: Al, âl, koyu kırmızı

Türkçe

Ad

al (belirtme hâli alı, çoğulu allar)

1. (renkler) kanın rengi, kızıl, kırmızı
2. (halk ağzı) aldatma, düzen, tuzak, hile
3. (kimya) alüminyum elementinin simgesi

Sözcük birliktelikleri

Altan : al+tan, kızıl tan

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "al"

Çeviriler

• Eski Türkçe: tev (tr)
• Fince: punainen (fi)
• Hollandaca: rood (nl)

Atasözleri

Al elmaya taş atan çok olur

Al giyen aldanmaz

Al gömlek gizlenemez

Al gününde al; ver gününde ver

Al ile arslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz

Al kaşağıyı gir ahıra, yarası olan gocunur

Al malın iyisini, çekme kaygısını

Alınan mı kazandın, zorunan mı

Eylem

al (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi alır)

1. almak fiilinin emir kipi

Deyimler

al sancak

allayıp pullamak

al gülüm ver gülüm

al takke ver külah

başına vur elinden ekmeğini al

eline vur ekmeğini ağzından al

Azerice

Ad

[1] (renkler) al

Çağatayca

Ad

[1] koyu pembe rengi

[2] huzur, ind, nezd, karib

[3] hada

[4] yer, çamur, toprak

Eski Türkçe

Ad

[1] (renkler) kırmızı rengi

[2] hile

[3] hanlara bayrak, devlet adamlarının atlarına eğer örtüsü yapılan turuncu ipek kumaş

Atasözleri

[2] Abçı neçe al bilse, ayıg anca yol bilir

Gagavuzca

Ad

[1] (renkler) al

Köken

[1] Eski Türkçe al

Hollandaca

Adıl

[1] hepsi

Karaçay Balkarca

Eylem

[1] almak, çıkarmak, zaptetmek

Tatarca

Ad

[1] (renkler) al, kırmızı

Türkmence

Ad

[1] (renkler) al, kırmızı

[2] hile

[3] cin, peri

Şorca

Eylem

[1] almak