koyu

Türkçe

Ön ad

[1] yoğunluğundan dolayı güç akan, sulu karşıtı

Koyu pekmez. Koyu süt.

[2] rengi açık olmayan, daha belirgin, açık karşıtı

Oturduğu yerden Boğaziçi'nin koyu mavi gecesinde bir balıkçı kayığı kayıp gidiyordu. - H. E. Adıvar

[3] (bilişim) yazı karakterinin daha belirgin olarak yazılmış biçimi

[4] aşırı (davranış, düşünce vb.)

Daha eski zamanda koyu bir Türkçe taraftarıymış. - A. Ş. Hisar

[5] derin, hararetli

Koyu bir sohbet.

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "koyu"

Türk lehçeleri

• Azerice: tox (az), tünd (az)

• Tatarca: quyı (tt)
• Türkmence: goýy (tk)

Çeviriler

• Fince: sakea (fi), paksu (fi), tumma (fi)
• İngilizce: dense (en)

Gagavuzca

Ön ad

[1] koyu

Köken

[1] Eski Türkçe qoju