örtü

Türkçe

Ad

örtü (belirtme hâli örtüyü, çoğulu örtüler)

1. örtmek için kullanılan şey, vualet

   Vazo, ince bir kadın eli ile işlenmiş, beyaz oymalı bir örtünün üzerindedir. - E. M. Karakurt

2. (mimarlık) çatı, dam

Söyleniş

IPA: /øɾˈty/

Heceleme

Heceleme: ör·tü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "örtü"

Türk lehçeleri

• Azerice: örtü (az), örtük (az)
• Eski Türkçe: çikten (tr), köşik (tr), örtük (tr)
• Gagavuzca: örtü (gag)
• Karaçay Balkarca: cabuv (krc)

• Tatarca: yapma (tt)

Çeviriler

• Almanca: Decke (de) d, Dach (de) n

Üst kavramlar

kumaş

Alt kavramlar

[1] başörtü, diri örtü, ölü örtü, beşikörtüsü, bitki örtüsü, çatı örtüsü, masa örtüsü, namaz örtüsü, sofra örtüsü, yatak örtüsü

Sözcük birliktelikleri

[1] örtü epiteli, örtü sistemi, örtüye koyma, örtüye sokma

Türetilmiş kavramlar

[1] başörtü, beşikörtüsü, örtüce, örtücü, örtücük, örtülü, örtünme, örtüsü, örtüyken, örtüyle, örtüyse

Köken

Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "örtü"

Azerice

Ad

[1] örtü

Gagavuzca

Ad

[1] örtü