alma

Ayrıca bakınız: Alma

Türkçe

Söyleniş

• IPA: alˈma
• Heceleme: al·ma

Köken 1

Ad

alma (belirtme hâli almayı, çoğulu almalar)

1. almak işi
2. (spor) bir iş adamının veya profesyonel sporcunun para karşılığı başka bir işe veya kulübe geçmesi

Çekimleme

alma adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	alma	almalar
belirtme	almayı	almaları
yönelme	almaya	almalara
bulunma	almada	almalarda
ayrılma	almadan	almalardan
tamlayan	almanın	almaların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	almam	almalarım
2. tekil (senin)	alman	almaların
3. tekil (onun)	alması	almaları
1. çoğul (bizim)	almamız	almalarımız
2. çoğul (sizin)	almanız	almalarınız
3. çoğul (onların)	alması almaları

Eş anlamlılar

• (almak işi): ahiz, derç, ittihaz, kabız
• (spor): transfer

Çeviriler

almak işi

• Fince: ottaminen (fi), omena (fi)
• İngilizce: taking (en)

• Karaçay Balkarca: alıv (krc)

Köken 2

Ad

alma (belirtme hâli almayı, çoğulu almalar)

1. (artık kullanılmayan sözcükler, gülgiller, meyveler) elma

Çeviriler

meyve — bakınız elma

Köken 3

al + -ma

Eylem

1. almak eyleminin üçüncü tekil şahıs emir kipinin olumsuz çekimi.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "alma"

Azerice

Diğer yazılışlar
Arap	آلما‏
Kiril	алма
Latin	alma

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (gülgiller, meyveler) elma

Eylem

1. 3 sözcüğünün tekil emir çekimi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Galiçyaca

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

İspanyolca

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

İtalyanca

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

Kazakça

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Kırgızca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Kırım Tatarca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Macarca

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Portekizce

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

Tatarca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Türkmence

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma