alma

Ayrıca bakınız: ALMA, Alma, álma

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /ˈal.ma/
• (isim): IPA^(anahtar): /al.ˈma/
• Heceleme: al‧ma

Ad

alma (belirtme hâli almayı, çoğulu almalar) alma -sı

1. almak işi
2. (spor) bir iş insanının veya profesyonel sporcunun para karşılığı başka bir işe veya kulübe geçmesi

Çekimleme

alma adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		alma	almalar
belirtme		almayı	almaları
yönelme		almaya	almalara
bulunma		almada	almalarda
ayrılma		almadan	almalardan
tamlayan		almanın	almaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	almam	almalarım
	belirtme	almamı	almalarımı
	yönelme	almama	almalarıma
	bulunma	almamda	almalarımda
	ayrılma	almamdan	almalarımdan
	tamlayan	almamın	almalarımın
2. tekil	yalın	alman	almaların
	belirtme	almanı	almalarını
	yönelme	almana	almalarına
	bulunma	almanda	almalarında
	ayrılma	almandan	almalarından
	tamlayan	almanın	almalarının
3. tekil	yalın	alması	almaları
	belirtme	almasını	almalarını
	yönelme	almasına	almalarına
	bulunma	almasında	almalarında
	ayrılma	almasından	almalarından
	tamlayan	almasının	almalarının
1. çoğul	yalın	almamız	almalarımız
	belirtme	almamızı	almalarımızı
	yönelme	almamıza	almalarımıza
	bulunma	almamızda	almalarımızda
	ayrılma	almamızdan	almalarımızdan
	tamlayan	almamızın	almalarımızın
2. çoğul	yalın	almanız	almalarınız
	belirtme	almanızı	almalarınızı
	yönelme	almanıza	almalarınıza
	bulunma	almanızda	almalarınızda
	ayrılma	almanızdan	almalarınızdan
	tamlayan	almanızın	almalarınızın
3. çoğul	yalın	alması almaları
	belirtme	almasını almalarını
	yönelme	almasına almalarına
	bulunma	almasında almalarında
	ayrılma	almasından almalarından
	tamlayan	almasının almalarının

Eş anlamlılar

• (almak işi): ahiz, derç, ittihaz, kabız
• (spor): transfer

Köken 2

Ad

alma (belirtme hâli almayı, çoğulu almalar) alma -sı

1. (gülgiller, meyveler) elma

Çekimleme

alma adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		alma	almalar
belirtme		almayı	almaları
yönelme		almaya	almalara
bulunma		almada	almalarda
ayrılma		almadan	almalardan
tamlayan		almanın	almaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	almam	almalarım
	belirtme	almamı	almalarımı
	yönelme	almama	almalarıma
	bulunma	almamda	almalarımda
	ayrılma	almamdan	almalarımdan
	tamlayan	almamın	almalarımın
2. tekil	yalın	alman	almaların
	belirtme	almanı	almalarını
	yönelme	almana	almalarına
	bulunma	almanda	almalarında
	ayrılma	almandan	almalarından
	tamlayan	almanın	almalarının
3. tekil	yalın	alması	almaları
	belirtme	almasını	almalarını
	yönelme	almasına	almalarına
	bulunma	almasında	almalarında
	ayrılma	almasından	almalarından
	tamlayan	almasının	almalarının
1. çoğul	yalın	almamız	almalarımız
	belirtme	almamızı	almalarımızı
	yönelme	almamıza	almalarımıza
	bulunma	almamızda	almalarımızda
	ayrılma	almamızdan	almalarımızdan
	tamlayan	almamızın	almalarımızın
2. çoğul	yalın	almanız	almalarınız
	belirtme	almanızı	almalarınızı
	yönelme	almanıza	almalarınıza
	bulunma	almanızda	almalarınızda
	ayrılma	almanızdan	almalarınızdan
	tamlayan	almanızın	almalarınızın
3. çoğul	yalın	alması almaları
	belirtme	almasını almalarını
	yönelme	almasına almalarına
	bulunma	almasında almalarında
	ayrılma	almasından almalarından
	tamlayan	almasının almalarının

Çeviriler

alma — bakınız elma

Köken 3

al + -ma

Eylem

alma (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi almaz)

1. almak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• al

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "alma" maddesi

Azerice

Diğer yazılışlar
Arap	آلما‎
Kiril	алма
Latin	alma

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (gülgiller, meyveler) elma

Eylem

1. al sözcüğünün üçüncü şahıs tekil emir kipi çekimi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Galiçyaca

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

İspanyolca

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

İtalyanca

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

Kazakça

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Kırgızca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Kırım Tatarca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Macarca

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Portekizce

Ad

alma

1. (din, felsefe) ruh

Tatarca

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

Türkmence

Köken

Eski Türkçe

Ad

alma

1. (ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma