han

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: hän, Hân, hân, Han, -hân

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	han	hanlar
Belirtme (-i)	hanı	hanları
Yönelme (-e)	hana	hanlara
Bulunma (-de)	handa	hanlarda
Çıkma (-den)	handan	hanlardan
Tamlayan	hanın	hanların

han -nı

Anlamlar

[1] (monarşi) hakan, hükümdar, imparator

[2] Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan

[3] doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan

[4] (otel) yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan yapı

[5] büyükşehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlı yapı

Yan kavramlar

[4] otel

Köken

[1,2,3] (Eski Türkçe) xan/ğan

[4,5] (Farsça) ḫān ^(fa)

Atasözleri

Eşeğin yorulduğu yere han yapılmaz

Herkesin yorulduğu yere han yapmazlar

Deyimler

yolgeçen hanı

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Azerice: xan (az) Eski Türkçe: xan (tr) Kırım Tatarca: han (crh) Şorca: қаан (cjs) (qaan)

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Almanca: [1] Herrscherr (de) eril, [2-3] Khan (de) eril, [4] Herberge (de) dişil, Unterkunft (de), [5] Bürogebäude (de) cinssiz Fince: [1] kaani (fi) İngilizce: [1-3] khan (en), [4] inn (en), hostel (en), caravanserai (en), road house (en), hostelry (en), rest house (en) Macarca: [1] kán (hu) Rusça: [1] хан (ru) Modern Yunanca: [4] χάνι (el) cinssiz (chani)

İsveççe

Adıl

İsveççe şahıs zamirleri
Adet	1. şahıs	2. şahıs	3. şahıs
			eril	dişil	cinssiz
Tekil	jag	du	han	hon	det
Çoğul	vi	ni	de

Anlamlar

[1] (kişi adılları) o (eril)

Karaçay Balkarca

Ad

Anlamlar

[1] han, bey

---

Norveççe

Adıl

Norveççe (Bokmål) şahıs zamirleri
Adet	1. şahıs	2. şahıs	3. şahıs
			eril	dişil	cinssiz
Tekil	eg/jeg	du	han	hon	det
Çoğul	vi	ni	de

Anlamlar

[1] (kişi adılları) o (eril)