han

Vikisözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
Ayrıca bakınız: Han

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe ğan(ğan)/xan(xan)

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

han (belirtme hâli hanı, çoğulu hanlar)

  1. büyük şehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlı yapı
  2. doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan
  3. (mimarlık) yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan yapı
  4. (monarşi) hakan, hükümdar, imparator
  5. (Osmanlılar, tarih) Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan

Çekimleme[değiştir]

Yan kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]


İsveççe[değiştir]

Adıl[değiştir]

han

  1. (kişi adılı): o (erkek)

Ayrıca bakınız[değiştir]

İsveççe kişi adılları
hâl adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
yalın tekil jag du han hon det
çoğul vi ni de
belirtme/
yönelme
tekil mig,
mej
dig,
dej
honom henne den,
det
çoğul oss er,
eder
dem,
dom

Karaçay-Balkarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. bey, han

Norveççe[değiştir]

Adıl[değiştir]

han e

  1. (kişi adılı): o

Ayrıca bakınız[değiştir]

Norveççe (Bokmål) kişi adılları
Adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
Tekil eg/jeg du han hon det
Çoğul vi ni de

Rohingya dili[değiştir]

[değiştir]

han

  1. kulak