han

Ayrıca bakınız: hän, Hân, hân, Han, -hân

Türkçe

Han (unvan) hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Köken

Eski Türkçe xan/ğan

Ad

han (belirtme hâli hanı, çoğulu hanlar)

1. (monarşi) hakan, hükümdar, imparator
2. Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan
3. doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan
4. (mimarlık) yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan yapı
5. büyükşehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlı yapı

Çekimleme

han adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	han	hanlar
belirtme	hanı	hanları
yönelme	hana	hanlara
bulunma	handa	hanlarda
ayrılma	handan	hanlardan
tamlayan	hanın	hanların

Yan kavramlar

• (konaklama yapısı): otel

Atasözleri

• Eşeğin yorulduğu yere han yapılmaz
• Herkesin yorulduğu yere han yapmazlar

Deyimler

• yolgeçen hanı

Çeviriler

hükümdar

• Almanca: Herrscherr (de) e
• Azerice: xan (az)
• Eski Türkçe: xan (tr)
• Fince: kaani (fi)

• İngilizce: khan (en)
• Kırım Tatarca: han (crh)
• Macarca: kán (hu)
• Rusça: хан (ru) (xan)
• Şorca: қаан (qaan)

eski Türk hükümdarlıklarında kullanılan unvan

• Almanca: Khan (de) e

• İngilizce: khan (en)

konaklama yapısı

• Almanca: Herberge (de) d, Unterkunft (de) d
• İngilizce: inn (en), hostel (en), caravanserai (en), road house (en), hostelry (en), rest house (en)

• Yunanca
  • Modern Yunanca: χάνι (el) n (cháni) (chani)

serbest çalışma için tutulan birkaç katlı yapı

• Almanca: Bürogebäude (de) n

İsveççe

Adıl

1. (kişi adılı): o (eril)

Ayrıca bakınız

İsveççe kişi adılları
Adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
			eril	dişil	nötr
Tekil	jag	du	han	hon	det
Çoğul	vi	ni	de

Karaçay Balkarca

Ad

1. han, bey

Adıl

1. (kişi adılı): o (eril)

Ayrıca bakınız

Norveççe (Bokmål) kişi adılları
Adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
			eril	dişil	nötr
Tekil	eg/jeg	du	han	hon	det
Çoğul	vi	ni	de