han
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
![]() |
Ayrıca bakınız: Han |
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Köken 1[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi خان (han) sözcüğünden devralındı. Nihai kökeni belirsizdir, daha fazla ayrıntı için Eski Türkçe 𐰴𐰍𐰣 (qaɣan) girdisine bakınız. kağan ve hakan'nın ikizidir.
Ad[değiştir]
han (belirtme hâli hanı, çoğulu hanlar)
- doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan
- (monarşi) hakan, hükümdar, imparator
- (Osmanlılar, tarih) Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan
Çekimleme[değiştir]
han adının çekimi
Alt kavramlar[değiştir]
- (Tengricilik): Erlik Han
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
doğu ülkelerinde kullanılan unvan
|
hükümdar
Köken 2[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi خان (han) sözcüğünden devralındı, bu sözcük Farsça خان (xân) sözcüğünden alınmıştır. hane ve -hane'nin ikizidir.
Ad[değiştir]
han (belirtme hâli hanı, çoğulu hanlar)
- büyük şehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlı yapı
- (mimarlık) yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan yapı
Çekimleme[değiştir]
han adının çekimi
Yan kavramlar[değiştir]
- (mimari): otel
Atasözleri[değiştir]
Deyimler[değiştir]
- (mimari): yolgeçen hanı
Çeviriler[değiştir]
mimarlık
|
serbest çalışma için tutulan birkaç katlı yapı
|
Kaynakça[değiştir]
- Aksoy, Ömer Asım (1995). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü 2 Deyimler Sözlüğü. İstanbul: İnkılâp Kitabevi. ISBN 975-10-0128-5.
- Eyuboğlu, İsmet Zeki (1998). Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü. İstanbul: Sosyal Yayınlar. ISBN 975-738-472-2.
- Tietze, Andreas (2002). Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugatı. İstanbul: Simurg Yayınevi. ISBN 975-7172-56-1.
- Türk Dil Kurumuna göre "han" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de Han (unvan)
İsveççe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: han
Adıl[değiştir]
han
Ayrıca bakınız[değiştir]
İsveççe kişi adılları | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
hâl | adet | 1. kişi | 2. kişi | 3. kişi | ||
eril | dişil | nötr | ||||
yalın | tekil | jag | du | han | hon | det |
çoğul | vi | ni | de | |||
belirtme/ yönelme |
tekil | mig, mej |
dig, dej |
honom | henne | den, det |
çoğul | oss | er, eder |
dem, dom |
Karaçay-Balkarca[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay-Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.
- Bu söz(cük) varlığını ispatlayacak hiçbir kaynak içermemekte, lütfen kaynak eklenmesinde yardımcı olun.
Ad[değiştir]
- bey, [[han}}
Norveççe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: han
Adıl[değiştir]
han e
- (kişi adılı): o
Ayrıca bakınız[değiştir]
Norveççe (Bokmål) kişi adılları | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Adet | 1. kişi | 2. kişi | 3. kişi | |||
eril | dişil | nötr | ||||
Tekil | eg/jeg | du | han | hon | det | |
Çoğul | vi | ni | de |
Rohingya dili[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: han
Ad[değiştir]
han
- (anatomi) kulak
Kategori:
- Türkçe 1 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Osmanlı Türkçesinden devralınan Türkçe sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede monarşi
- Türkçede tarih
- Farsça kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçede mimarlık
- İsveççe 1 heceli sözcükler
- İsveççe sözcükler
- İsveççe adıllar
- Kişi adılları
- İsveççe kişi adılları
- Vikisözlük düzenle
- Norveççe 1 heceli sözcükler
- Norveççe sözcükler
- Norveççe adıllar
- Norveççe eril adıllar
- Norveççe kişi adılları
- Rohingya dili 1 heceli sözcükler
- Rohingya dili sözcükler
- Rohingya dili adlar
- Rohingya dilinde anatomi