çocuk
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
![]() |
Ayrıca bakınız: âdem evladı, bebek, çağa |
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Köken[düzenle]
Ad[düzenle]
çocuk (belirtme hâli çocuğu, çoğulu çocuklar) -ğu
çocuk hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

[1] Erkek çocuğu, oğlancık
- (primatlar) küçük yaştaki kız ya da erkek
- Çocuğun bir sütninesi vardı. - R. H. Karay
- (aile, primatlar) soy bakımından kız ya da erkek evlat
- Anası olacak bir kadın çocuğu omuzundan yakalamış. - B. R. Eyuboğlu
- (primatlar) bebeklik ve ergenlik çağları arasındaki kız ya da oğlan, veya kız, uşak
- Çocuk köşeyi dönerken ana arkasından su içmeye gitti. - B. R. Eyuboğlu
- genç erkek
- "Çok yakışıklı çocuk, değil mi?"
- büyükler arasında daha az yaşlı olan kişi
- Yüz yaşındaki annesi için 55 yaşındaki oğlu hâlâ bir çocuktu.
- büyüklere yakışmayacak, daha çok küçüklerin yapabileceği gibi davranan kimse
- Otuz yaşında ama hâlâ çocuk.
- belli bir işte yeteri kadar tecrübesi ya da kabiliyeti olmayan kimse
- İdareyi Hasan'a nasıl bıraksın? O daha çocuk!
Çekimleme[düzenle]
çocuk adının çekimi
Üst kavramlar[düzenle]
Deyimler[düzenle]
Alt kavramlar[düzenle]
İnsan yavrusu
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
- (insan yavrusu): çocukcağız, çocukça, çocukçu, çocukken, çocukla, çocuklu, çocukluk, çocuksa, çocuksu, çocuksuz
İlgili sözcükler[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
İnsan yavrusu
|
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumuna göre "çocuk" maddesi
Atasözleri[düzenle]
insan yavrusu