cil

Ayrıca bakınız: cîl, çil

Çağatayca

Ad

[1] Çit, tarlaları taksim ve tefrik eden dıvar

[2] birisi bir cenha ve müttehim olduğu vakit istintakda refikini beyan etmeye denilir

[3] cil çekti.

Kürtçe

Ad

cil

[1] elbise

Kaynakça

• Ferheng: cil

Tatarca

Ad

cil

[1] yel, rüzgar

Volapük dili

Ad

cil

[1] çocuk

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.