İçeriğe atla

Kind

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kind

Almanca

[düzenle]
(çocuk): Lächelnde irakische Kinder

Köken

[düzenle]

Orta Yüksek Almanca kint sözcüğünden devralındı, Eski Yüksek Almanca kind sözcüğünden devralındı, Ana Cermence *kinþa- sözcüğünden devralındı cinssiz, o da Ana Hint-Avrupa dili *g’enə- (hayat kurtarmak) sözcüğünden devralındı sözcük kökünden gelir; 8. asırdan beri bilinmektedir.

Söyleniş

[düzenle]
  • (dosya)
    ,
    (dosya)
  • Kafiyeler: -ɪnt
  • Heceleme: Kind

Kind n (tamlayan hâli Kindes veya Kinds, çoğulu Kinder, küçültme Kindchen n)

  1. (primatlar) çocuk
    Die Kinder spielten im Garten.
  2. (aile) evlat
    Er war das zweitgeborene Kind in der Familie.
  3. teklifsiz bir hitap şekli
    „Mein Kind, komm her!“

Eş anlamlılar

[düzenle]

Benzer sözcükler

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Küçültmeler

[düzenle]

Üst kavramlar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Sözcük birliktelikleri

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]
  • Duden: Kind
  • Friedrich Kluge, Elmar Seebold tarafından hazırlanmış „Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache“ (Almancanın etimolojik sözlüğü). 24. gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskısı. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742, kelime: „Kind“, sayfa 488.

Ek okumalar

[düzenle]
  • Almanca Vikipedi'de Kind

Aşağı Almanca

[düzenle]

Kind (n)

  1. (primatlar) çocuk
  2. (aile) evlat