günlük

Türkçe

Ad

günlük (belirtme hâli günlüğü, çoğulu günlükler) günlük -ğü

[1] günü gününe tutulan hatıra, muhtıra

[2] (edebiyat) günü gününe tutulan anı yazısı veya bu yazıları içine alan eser, günce

[3] tütsü için kullanılan çeşit ağaç sakızı

[4] (halk ağzı) (Denizli), (Çorum), (Trabzon), (Artvin), (Kars), (Gaziantep), (Konya), (Adana) Şemsiye

[5] (halk ağzı) (Zonguldak), (Çankırı) Balkon, seren

[6] (halk ağzı) (İstanbul), (Erzincan) Gelin ata ya da arabaya bindiği zaman üzerine örtülen uzun örtü.

[7] her gün (yazılan anı; yayımlanan gazete vb; verilen emeğin karşılığı; yineleyen)

Söyleniş

IPA: /gynˈlyc/, çoğulu IPA: /gynlycˈleɾ/

Heceleme

Heceleme: gün·lük

Deyimler

akgünlük, günlük ağacı, günlük defter, günlük değer, günlük dil, günlük güneşlik, günlük konuşma

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "günlük"

Türk lehçeleri

• Tatarca: könlek (tt)
• Türkmence: günlük (tk)

Çeviriler

• Almanca: Tagebuch (de) n, Tagebuch (de) n, Weihrauch (de) e
• Fince: päivittäisyys (fi)
• İngilizce: daybook (en), diary (en), frankincense (en), incense (en), daily (en)

• İsveççe: dagbok (sv), dagbok (sv), rökelse (sv)
• Kürtçe: rojnivîsk (ku) d
• Norveççe: , , røkelse (no) e

Atasözleri

Bir günlük beylik, beyliktir

Bir günlük ölüye üç gün yiyecek gerek

Belirteç

[1] günce

Ön ad

[1] O günkü, o günle ilgili

[2] Üzerinden gün geçmiş veya geçecek

[3] Her gün yapılan, her gün yayımlanan, her gün çıkan

Türk lehçeleri

• Kırım Tatarca: künlük (crh)

Çeviriler

• Almanca: alltäglich (de), gewöhnlich (de)
• İngilizce: daily (en), mundane (en), ordinary (en)

• İsveççe: alldaglig (sv), vardaglig (sv)
• Norveççe:

  Bokmål: dagligdags (no), hverdagslig (no)

Türkmence

Ad

günlük

[1] günlük

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.